Pages Navigation Menu

Wat is er na de waarheid (islam) behalve de verkeerde weg? (sjiisme)

Onwaarheden, loze assumpties en onverholen leugens omtrent Ashuraa.

Omtrent Ashuraa (Ashora, Teshua, 10e Muharram) worden door sjiitische propagandisten veel leugens verspreid. Het is onze taak om de mainstream sjiieten uit te leggen waarom de sjiitische argumenten vals zijn en niet stroken met de islamitische waarheid. Sowieso hopen wij dat de weldenkende onder de sjiieten diep in hun hart weten dat de sjiitische argumenten vals zijn, maar desondanks zullen wij enkele sjiitische standpunten weerleggen.

Shi’a claim:
“Ashuraa is bekend onder de moslims dat het draait om hussein ibn Ali (AS)”

Dit is niet waar, het is alleen bekend onder de onwetende Shi’a en onwetende awwaam (volgers) dat het “draait” om Hussein ibn Ali radiallahu anh. Terwijl de significantie van Ashuraa en het vasten op deze dag zijn oorsprong vindt in de tijd van Mozes vrede zij met hem.

Shi’a claim:
“Hoe kan de Profeet de Joden imiteren, en hoe kan het dat zijn komst in Madeenah Ashura was, terwijl het volgens de kalender geen Ashura was”

حَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ أَبِي سَهْلٍ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ، عَنْ أَيُّوبَ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ قَدِمَ النَّبِيُّ ـ صلى الله عليه وسلم ـ الْمَدِينَةَ فَوَجَدَ الْيَهُودَ صُيَّامًا فَقَالَ ‏”‏ مَا هَذَا ‏”‏ ‏.‏ قَالُوا هَذَا يَوْمٌ أَنْجَى اللَّهُ فِيهِ مُوسَى وَأَغْرَقَ فِيهِ فِرْعَوْنَ فَصَامَهُ مُوسَى شُكْرًا ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلى الله عليه وسلم ـ ‏”‏ نَحْنُ أَحَقُّ بِمُوسَى مِنْكُمْ ‏”‏ ‏.‏ فَصَامَهُ وَأَمَرَ بِصِيَامِهِ

“De Profeet sallalahu aleyhi wasallam kwam naar Madeenah en zag de Joden vasten. Hij zei: “Wat is dit?” Ze zeiden, dit is de dag waarop Allah Mozes heeft gered van de Farao, dus vastte Mozes op deze dag uit dankbaarheid. De Profeet van Allah zei: “Wij hebben meer recht op Musa dan jullie hebben, en hij vastte en raadde de mensen aan te vasten”. {Sahih Bukhari}

En de Profeet sallalahu aleyhi wasallam heeft gezegd:

هَذَا يَوْمُ عَاشُورَاءَ وَلَمْ يَكْتُبِ اللَّهُ عَلَيْكُمْ صِيَامَهُ وَأَنَا صَائِمٌ فَمَنْ أَحَبَّ مِنْكُمْ أَنْ يَصُومَ فَلْيَصُمْ وَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يُفْطِرَ فَلْيُفْطِرْ

“Het is de dag van Ashura. Allah heeft het vasten op deze dag niet verplicht gesteld op jullie, maar ik vast. Degene die wenst de vasten kan vasten, en diegene die het niet wenst hoeft het niet te doen”. {Sahih Bukhari}

Een kleine misconceptie hier is dat men hieruit kan begrijpen dat de dag waarop de Profeet in Madeenah aankwam, de dag van Ashura was, dit is echter niet zo. Ibn Hajar legt dit uit in Fath al Baari:

فطريق الجمع أن تقول : كان الأصل فيه ذلك ، فلما أمر النبي صلى الله عليه وسلم بصيام عاشوراء : ردَّه إلى حكم شرعه ، وهو الاعتبار بالأهلة ، فأخذ أهل الإسلام بذلك ، لكن في الذي ادعاه أن أهل الكتاب يبنون صومهم على حساب الشمس : نظر ؛ فإن اليهود لا يعتبرون في صومهم إلا بالأهلة ، هذا الذي شاهدناه منهم ، فيحتمل أن يكون فيهم من كان يعتبر الشهور بحساب الشمس ، لكن لا وجود له الآن ، كما انقرض الذين أخبر الله عنهم أنهم يقولون ” عزير ” ابن الله ! تعالى الله عن ذلك

Grof vertaald: ..De Profeet sallalahu aleyhi wasallam kwam aan in Madeenah en verbleef daar tot de dag van Ashuraa waarop hij de Joden aansprak..”. {Fath al Baari, vol.4, p.247}

Tevens is af te leiden uit de vele overleveringen dat de Profeet sallalahu aleyhi wasallam vastte voor de Joden, en niet enkel wanneer hij in Madeenah was en hen zag vasten.

ظفرتُ بمعناه في كتاب ” الآثار القديمة ” لأبي الريحان البيروني ، فذكر ما حاصله : أن جهلة اليهود يعتمدون في صيامهم ، وأعيادهم ، حساب النجوم ، فالسنَة عندهم شمسية ، لا هلالية ، قلت : فمِن ثمَّ احتاجوا إلى من يعرف الحساب ليعتمدوا عليه في ذلك .

{Fath al Baari, vol.4, p.248}

In feite vastte de Profeet sallalahu aleyhi wasallam voordat hij in Madeenah aankwam, en zelfs de Quraysh vastten:

“De Quraysh vastten op de dag van Ashura in de pre-islamitische periode, en de boodschapper van Allah subhana wa ta’ala beveelde de moslims ook te vasten tot de maand van Ramadan verplicht was gesteld, waarop de Profeet zei: Degene die vast mag vasten, en degene die het niet wil, hoeft het niet te doen”. {Sahih Bukhari}

 Al Maaziri rahimahullah heeft hierover gezegd:
” خبر اليهود غير مقبول ؛ فيحتمل أن النبي صلى الله عليه وسلم أوحى إليه بصدقهم فيما قالوه ، أو تواتر عنده النقل بذلك ، حتى حصل له العلم به ” انتهى. 

“Hetgeen de Joden zeggen wordt an sich niet geaccepteerde (Als waarheid aangenomen), De Profeet sallalahu aleyhi wasallam heeft openbaring (wahi) ontvangen dat hetgeen bevestigde dat de Joden zeiden, of dat hij dit bevestigde en concludeerde dat het de waarheid was”. {An Nawawi, Sharh Muslim, vol.8, p.11}

Ibn taymiyyah heeft gezegd:
فإذا كان أصل صومه لم يكن موافقاً لأهل الكتاب : فيكون قوله ( فنحن أحق بموسى منكم ) تأكيداً لصومه ، وبياناً لليهود أن الذي تفعلونه من موافقة موسى : نحن أيضا نفعله ، فنكون أولى بموسى منكم . 

“Hoewel het vasten oorspronkelijk niet is bedoeld als het imiteren van de mensen van het boek, zijn zijn woorden (van de Profeet) “Wij zijn dichterbij bij Musa dan jullie” een bevestiging is van het feit dit vasten gevast dient te worden en om aan de Joden te laten zien dat hetgeen jullie doen uit liefde voor Musa, wij ook doen, en wij hebben meer recht op hem”. {Iqtidaa as Siraat al Mustaqeem, p.174}

Imaam al Qurtubi heeft gezegd:
فلم يصم النبي صلى الله عليه وسلم عاشوراء اقتداء باليهود ؛ فإنه كان يصوم قبل قدومه عليهم ، وقبل علمه بحالهم ، لكن الذي حدث له عند ذلك إلزامه والتزامه استئلافًا لليهود ، واستدراجًا لهم ، كما كانت الحكمة في استقباله قبلتهم ، وكان هذا الوقت هو الوقت الذي كان النبي صلى الله عليه وسلم يُحبُّ فيه موافقة أهل الكتاب فيما لم يُنه عنه .

“De Profeet sallalahu aleyhi wasallam vastte de dag van Ashura niet als imitatie van de Joden, omdat hij deze dag VASTTE VOORDAT hij naar hen kwam en voor hij iets van hen wist. Hetgeen de Profeet sallalahu aleyhi wasallam deed (In Madeenah) was het VERPLICHT maken van het vasten opdat hij de harten van de Joden kon verzachten en hen uit te nodigen naar de Islaam, net zoals hij dat deed met het richten naar hun Qiblah. Dat was een periode dat de Profeet sallalahu aleyhi wasallam wenste om hetzelfde te doen als de Ahl al Kitaab in zaken die niet haraam waren verklaard”.

{Al Mufhim min Talkhees Kitaab Muslim, vol.3, p.191-192}

Ibn Hajar heeft tevens gezegd:

 يصمْه – صلى الله عليه وسلم – اقتداء بهم – أي : باليهود – ؛ فإنه كان يصومه قبل ذلك

“De Profeet sallalahu aleyhi wasallam imiteerde de Joden niet, aangezien hij ook vastte op de dag van Ashura daarvoor”. {Fath al Baari, vol.4, p.248}

 

Shi’a claim:
“Twee overleveringen uit Sahih Bukhari spreken elkaar tegen. 1 waarin staat dat de Profeet in Makkah vastte op de dag van Ashura, en 1 waarin staat dat hij “erachter” kwam, middels de woorden van deze Shi’iet in Madeenah.”

Dit terwijl dat de Profeet sallalahu aleyhi wasallam 1) De Joden niet imiteerde, 2) wel vastte op deze dag voordat hij in Madeenah aankwam 3) Het vasten op de moslims verplichtte en zijn vergelijking was dat de moslims meer aanspraak hebben op Musa alayhi salaam i.t.t. de Joden. Dit is ook hetgeen Imaam al Qurtubi heeft gezegd hierboven.

Vasten op de dag van Ashuraa was in het begin verplicht, in het tweede jaar na de Hijrah (624 CE). De verplichting van de maand Ramadan was geopenbaard.

Het vasten van Ashuraa was daarna niet meer fardh en behoorde niet meer tot de waajibaat, maar de daden die mustahab/sterk aangeraden waren. Het was dan ook ‘abandoned’ as compulsary, maar niet abandoned as sunnah. Daarom heeft de Profeet sallalahu aleyhi wasallam in tientallen authentieke overleveringen het vasten benadrukt en zelfs het volgende gezegd:

als ik volgend jaar nog leef, zal ik zeker de 9e en 10e van muharram vasten” {Sahih Bukhari}

Met de verplichting van de vastenmaand werd het vasten op Ashuraa niet meer verplicht, maar mustahabb. Tevens heeft de Profeet sallalahu aleyhi wasallam gezegd dat het de zonden van een jaar zal wissen.

De significantie van deze dag is ook te lezen in de hoofdboeken en in de bewoording van de klassieke geleerden van het Shi’isme. Deze informatie wordt echter niet gedeeld met de onwetende onder de Shi’a, integendeel, zij worden geacht dat het vasten op de dag van Ashuraa een “innovatie” van de Banu Umayyah of de Sunnis is, en dat de dag echter alles te maken heeft met Karbala etc. Weinig is het wat de Shi’a weten en weinig is het dat zij hierover (durven of mogen) na te denken.

 

De standpunt van Shi’itische overleveringen 

Dit zegt de grootgeleerde van het Shi’isme, en tevens de auteur van de twee hoofdboeken van het Shi’isme, hetgeen hij quote van Imam Baqir (voor de Shi’a onfeilbare imam)

عن كثير النوا عن ابي جعفر عليه السلام: قال لزقت السفينة يوم عاشورا على الجودي فامر نوح عليه السلام من معه من الجن والانس ان يصوموا ذلك اليوم وقال ابوجعفر عليه السلام: اتدرون ما هذا اليوم، هذا اليوم الذي تاب الله عزوجل فيه على آدم وحوا عليهما السلام، وهذا اليوم الذى فلق الله فيه البحر لبني اسرائيل فاغرق فرعون ومن معه، وهذا اليوم الذى غلب فيه موسى عليه السلام فرعون، وهذا اليوم الذى ولد فيه إبراهيم عليه السلام، وهذا اليوم الذى تاب الله فيه على قوم يونس عليه السلام، وهذا اليوم الذى ولد فيه عيسى ابن مريم عليه السلام، وهذا اليوم الذى يقوم فيه القائم عليه السلام

“De Ark van Noah vestigde op de berg van Joodi op de dag van Ashuraa, en zodoende orderde Noah degenen van onder de mensen en de Jinn om te vasten op deze dag. Abu Jafar zei: “Weet je niet welke dag dat was?” Dat was de dag dat Allah het berouw van Adam accepteerde en zo ook van Eva, en dit is de dag waarop de zee scheidde voor de kinderen van Isra’el en de Farao en zij die met hem waren verdronken, dit is de dag waarop Mozes de Farao overwon en dit is de dag waarop Ibrahim (AS) werd geboren, en dit is de dag waarop Allah de smeekbedes van de mensen van Yunus accepteerde, en dit is de dag dat Jezus is geboren”. {Tahdheeb al Kamal, Tusi, vol.4, p.300}

قال: {{صام رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يوم عاشوراء}}
[تهذيب الأحكام (4/29) الاستبصار (2/134)، الوافي (7/13)، وسائل الشيعة (7/337)، جامع أحاديث الشيعة (9/475)، الحدائق الناضرة (13/370-371)، صيام عاشوراء (ص 112

“De Profeet vastte op de dag van Ashuraa” te lezen in de hoofdboeken van het Shi’isme, zoals At Tahdheeb 4/29 [behorende tot de 4 hoofdboeken], Al Istibsaar 2/134 [behorende tot de 4 hoofdboeken van het Shi’isme], Al Wafi 7/13, Wasaa’il al Shi’a 7/337, Al Hadaa’q an Nadhira etc.

وعن الصادق رحمه الله قال: [[من أمكنه صوم المحرم فإنه يعصم صاحبه من كل سيئة]]
[وسائل الشيعة (7/347)، الحدائق الناضرة (13/377)، جامع أحاديث الشيعة (9/474)].

Al Sadiq (rah) heeft gezegd: “Degene die ertoe in staat is om te vasten in de maand van Muharram, dan zal zijn vasten hem beschermen tegen elke zonde”
Zie, wasa’il al Shi’a 7.347, Al Hadaa’iq an Nadhira 13/377, Jaami3 ahadith al Shi’a 9/474 etc.

Ali radiallahu anh heeft volgende sahih shia ahadith gezegd:

عن علي عليه السلام قال: {{صوموا يوم عاشوراء التاسع والعاشر احتياطاً، فإنه كفارة السنة التي قبله، وإن لم يعلم به أحدكم حتى يأكل فليتم صومه}}
[مستدرك الوسائل (1/594)، جامع أحاديث الشيعة (9/475)].

Vast op de 9e en de 10e van Ashuraa, het is een boetedoening [voor de zonden van het vorig jaar], en als iemand van jullie eet [per ongeluk] laat hem zijn vasten voortzetten”.
Mustadrak al Wasaa’il [1/594], Jaami3 al Ahadith al Shi’a 9/475.

Shi’a autoritaire boeken en overleveringen bevestigen dat het vasten ”mustahabb” is, [i.e. sterk aangeraden]. Lees mee:

Shi’a geleerde Faydh al Kashaani, auteur van de bekende Shi’a Tafsir al Safi, behorende tot de klassieke kibaar en mufassirin zegt:

وقد يتفق لبعض الرواة الغالين في عداوة المخالفين والمبالغين في خلاف المنحرفين عن أهل البيت عليهم السلام أن يجاوزوا الحد ويلزموا أمورا من غير عمد ليخالفوا أهل الخلاف تدعوهم إلى ذلك شدة علاقتهم بالتشيع كما نرى جماعة في الأعصار المتأخرة ينكرون استحباب صوم عاشوراء مع الاتفاق على استحبابه ليخالفوا المخالفين

”Het komt voor dat sommige overleveraars die vanwege hun extreme haat jegens de mukhalifin [sunnis] overdrijven en afdwalen van de school van Ahl al Bayt (AS), waardoor ze zelfs buiten perken gaan en sommige zaken aannemen enkel en alleen om de mukhalifin [sunnis] tegen te werken. Zij doen dit vanwege hun sterke relatie tot Tashayyu’. Zoals we zien,ontkennen zij dat het vasten op de dag van Ashuraa mustahabb [sterk aangeraden is] met consensus, enkel om de mukhalifin tegen te werken”.

{Faydh al Kashaani, Al Wafi, 22/505}

De spirituele grootvader van het Shi’isme, Shaykh Tusi heeft de volgende hadith in zijn collectie:

  1. ـ وبإسناده عن سعد بن عبدالله ، عن أبي جعفر ، عن جعفر بن محمد بن عبدالله ، عن عبدالله بن ميمون القداح ، عن جعفر ، عن أبيه ( عليهما السلام ) قال : صيام يوم عاشوراء كفارة سنة .

De keten is van Sa’d bin Abdullah van Abu Ja’far van Ja’far bin Muhammad bin Abdullah van Abdullah bin Maymun al Qaddah van Ja’far van zijn vader (AS) dat hij zei: Het vasten om de dag van Ashuraa is een kaffara van een jaar”

Alle overleveraars zijn betrouwbaar en hadith is sahih en bindend voor elke Shi’a.

Nogmaals,

  1. وعنه ، عن هارون بن مسلم ، عن مسعدة بن صدقة ، عن أبي عبدالله ( عليه السلام ) عن أبيه ، أن عليا ( عليه السلام ) قال : صوموا العاشوراء التاسع والعاشر ، فانه يكفر ذنوب سنة .

Keten is van Harun bin Muslim van Mas’ada bin Sadaqa van Abu Abdullah (AS) van zijn vader dat Ali (AS) zei: “Vast op de dag van Ashuraa, de 9e en de 10e, omdat het de zonder van 1 jaar verwijderd”.

Shi’a geleerde Faydh al Kashaani, auteur van de bekende Shi’a Tafsir al Safi, behorende tot de klassieke kibaar en mufassirin zegt:

وقد يتفق لبعض الرواة الغالين في عداوة المخالفين والمبالغين في خلاف المنحرفين عن أهل البيت عليهم السلام أن يجاوزوا الحد ويلزموا أمورا من غير عمد ليخالفوا أهل الخلاف تدعوهم إلى ذلك شدة علاقتهم بالتشيع كما نرى جماعة في الأعصار المتأخرة ينكرون استحباب صوم عاشوراء مع الاتفاق على استحبابه ليخالفوا المخالفين

”Het komt voor dat sommige overleveraars die vanwege hun extreme haat jegens de mukhalifin [sunnis] overdrijven en afdwalen van de school van Ahl al Bayt (AS), waardoor ze zelfs buiten perken gaan en sommige zaken aannemen enkel en alleen om de mukhalifin [sunnis] tegen te werken. Zij doen dit vanwege hun sterke relatie tot Tashayyu’.Zoals we zien, ontkennen zij dat het vasten op de dag van Ashuraa mustahabb [sterk aangeraden is] met consensus, enkel om de mukhalifin tegen te werken”. {Faydh al Kashaani, Al Wafi, 22/505}

Hieruit is af te leiden dat de Shi’a die het vasten van de moslims als een innovatie beschouwen of erger, een verzinsel van de Banu Umayyah, dit slechts doen omdat zij een dusdanige afkeer van Ahl ul Sunnah hebben. Deze claim is niet berust op de aql (verstand) noch de naql (textuele bewijzen), maar het is berust op de onkunde en onwetendheid van de Shi’a.

Het is dan ook onomstotelijk bewezen dat het vasten op de dag van Ashuraa geen innovatie is dat door iemand is bedacht, noch heeft de dag van Ashuraa een significantie gekregen NA de slag van Karbala. Integendeel, het bestond ver hiervoor.

 

ashura

 

Shi’a claim:
“We hebben hadith waarin staat dat het vasten op Ashura verboden is” Dergelijke overleveringen zijn ALLEN zwak en verworpen, door niemand minder dan de grootste hadith wetenschapper van het Shi’isme, de oprichter van Najaf en de meester van Ayatullah Sistaani:

Een voorbeeld over een dergelijke overlevering:

علي بن إبراهيم عن أبيه عن نوح بن شعيب النيسابوري عن ياسين الضرير عن حريز عن زرارة عن عن أبي جعفر وأبى عبد الله عليها السلام قالا لا تصم – 1 – (في – كا) يوم عاشورا ولا (يوم يب ط) عرفة بمكة ولا بالمدينة ولا في وطنك ولا في مصر من الأمصار.

Ayatullah Kho’i zegt:

وكيفما كان فالروايات الناهية غير نقية السند برمتها، بل هي ضعيفة بأجمعها، فليست لدينا رواية معتبرة يعتمد عليها ليحمل المعارض على التقية كما صنعه صاحب الحدائق. واما الروايات المتضمنة للامر واستحباب الصوم في هذا اليوم فكثيرة، مثل صحيحة القداح: ” صيام يوم عاشوراء كفارة سنة ” وموثقة مسعدة بن صدقة: ” صوموا للعاشوراء التاسع والعاشر فانه يكفر ذنوب سنة ” ، ونحوها غيرها، وهو مساعد للاعتبار نظرا إلى المواساة مع أهل بيت الوحي وما لا قوه في هذا اليوم العصيب من جوع وعطش وساير الآلام والمصائب العظام التي هي أعظم مما تدركه الافهام والاوهام. فالاقوى استحباب الصوم في هذا اليوم من حيث هو كما ذكره في الجواهر أخذا بهذه النصوص السليمة عن المعارض كما عرفت . كتاب الصوم للخوئي ج2 ص305

“De overleveringen die het (vasten) afkeuren hebben geen geldige keten, ze zijn ALLEN ZWAK, in feite, we hebben geen geldige overleveringen die te vertrouwen zijn die impliceren degene (overleveringen) die hiermee in tegenstrijd zijn resultaat zijn van Taqiyyah [deceptie]. Wat betreft de overleveringen over het vasten op deze dag en dat het AANGERADEN is om te vasten, deze zijn groot in aantal, zoals de SAHIH van Al Qidaah: “Vasten op de dag van Ashura verwijderd de zondes van een jaar” en de Muwatthaq [sahih] van Mas’adah bin Sadaqah: “Vast Ashura op de NEGENDE en de TIENDE, omdat het zondes van een hele jaar verwijderd“. En andere soorgelijke overleveringen. Dit is ACCEPTABEL gezien de honger, dorst en pijn de Ahlul Bayt hadden moeten ondergaan op die dag. Dus de sterkste opinie is dat het AANGERADEN is om te vasten op deze dag“. {Kitaab as Sawm, Ayatullah Kho’i, vol.2, p.305}

En hij zegt in hetzelfde boek: http://www.al-khoei.us/books/?id=3259

فصحّ ما ادّعيناه من أنّ الروايات الناهية كلّها ضعيفة السند ، فتكون الآمرة سليمة عن المعارض ، فلم تثبت كراهة صوم يوم عاشوراء فضلا عن الحرمة التي اختارها في الحدائق ، بل هي جائزة ندباً ولا سيّما حزناً حسبما عرفت بما لا مزيد عليه

“Dus het is correct wat we hebben toegelicht, dat de afkeurende overleveringen [over het vasten op Ashura] allen dha’eef [ZWAK] zijn. Dus, de gezaghebbende opinie is zonder oppositie/kritiek, en de afkeuring van het vasten op Ashura is niet bewezen, laat staat dit verboden achten, hetgeen de mening was in Hada’iq an Nadhira. Integendeel, het is TOEGESTAAN, AANGERADEN, vooral in het kader van rouwen conform hetgeen bekend is en dit niet overschrijden”. Ref: {Al Mustanad fi Sharh Il Urwaatil Wuthaqaa, vol. 12}

Nogmaals een voorbeeld van een sahih overlevering hierover uit de hoofdboeken van de Shi’a:

صيام يوم عاشوراء كفّارة سنة “vasten op de dag van Ashuraa, verwijderd de zondes van een jaar” {Wasaa’il al Shi’a, Hurr al Amili, vol.2, p.20}

 

Het verbod op zelfkastijding tijdens een calamiteit / rouwproces

Tevens kan zonder aarzelen worden gesteld dat hetgeen de Shi’a jaarlijks op deze dag doen HARAAM is, en verre is van de Islaam. Sterker nog, de eigen lichaam mutileren of rouwen op dusdanige manieren behoort tot de praktijken van de Jahiliyyah zoals Allah subhana wa ta’ala ons te kennen heeft gegeven:

وَ مَا کَانَ صَلَاتُہُمۡ عِنۡدَ الۡبَیۡتِ اِلَّا مُکَآءً وَّ تَصۡدِیَۃً ؕ فَذُوۡقُوا الۡعَذَابَ بِمَا کُنۡتُمۡ تَکۡفُرُوۡنَ ﴿۳۵﴾

8:35 En hun shalat bij het Huis van Allah (de Ka’bah) was niets dan gefluit en handgeklap. Proeft dan de bestraffing wegens dat waaraan jullie ongelovig plachten te zijn. {Surah Al Anfaal}

Zo heeft de Profeet sallalahu aleyhi wasallam ook gezegd:

لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَطَمَ الْخُدُودَ وَشَقَّ الْجُيُوبَ وَدَعَا بِدَعْوَى الْجَاهِلِيَّةِ

“Hij is niet van ons die zijn wangen slaat, zijn gewaad scheurt, of huilt zoals het gehuil van de Jahiliyyah” {Sahih Muslim, Sahih Bukhari}

 En dit is wat de geleerden van de moslims zeggen over deze dag in relatie met Karbala. Ibn Kathir zegt in Al Bidaayah wan Nihaayah:

فكل مسلم ينبغي له أن يحزنه قتله – أي الحسين- رضي الله عنه ، فإنه من سادات المسلمين، وعلماء الصحابة وابن بنت رسول الله صلى الله عليه وسلم التي هي أفضل بناته ، وقد كان عابدا وشجاعا وسخيا ، ولكن لا يحسن ما يفعله الشيعة من إظهار الجزع والحزن الذي لعل أكثره تصنعٌ ورياءٌ ، وقد كان أبوه أفضل منه ، فقتل وهم لا يتخذون مقتله مأتما كيوم مقتل الحسين ، فإن أباه قتل يوم الجمعة وهو خارج إلى صلاة الفجر في السابع عشر من رمضان سنة أربعين ، وكذلك عثمان كان أفضل من علي عند أهل السنة والجماعة ، وقد قتل وهو محصورٌ في داره في أيام التشريق من شهر ذي الحجة سنة ست وثلاثين ، وقد ذبح من الوريد إلى الوريد ، ولم يتخذ الناس يوم قتله مأتماً ، وكذلك عمر بن الخطاب وهو أفضل من عثمان وعلي ، قتل وهو قائم يصلي في المحراب صلاة الفجر ويقرأ القرآن ولم يتخذ الناس يوم قتله مأتماً ، وكذلك الصديق كان أفضل منه ولم يتخذ الناس يوم وفاته مأتما ، ورسول الله صلى الله عليه وسلم سيد ولد آدم في الدنيا والآخرة ، وقد قبضه الله إليه كما مات الأنبياء قبله ، ولم يتخذ أحد يوم موتهم مأتما يفعلون فيه ما يفعله هؤلاء الجهلة من الرافضة يوم مصرع الحسين … وأحسن ما يقال عند ذكر هذه المصائب وأمثالها ما رواه علي بن الحسين عن جده رسول الله صلى الله عليه وسلمأنه قال: ( ما من مسلم يصاب بمصيبة فيتذكرها وإن تقادم عهدها فيحدث لها استرجاعا إلا أعطاه الله من الأجر مثل يوم أصيب بها ) رواه الإمام أحمد وابن ماجه.

“Elke Moslim dient te rouwen om de dood van Sayyidna Hussayn radiallahu anhu omdat hij 1 van de leiders van de moslims is, 1 van de geleerden van onder de Sahaba en de zoon van de dochter van de Profeet sallalahu aleyhi wasallam, die de beste van onder zijn dochters was. Hij was een vrome aanbidder en vrijgevige man. Maar er is niets goeds in hetgeen de Shi’a doen middels distress en hun rouwpraktijken, en het meeste daarvan is gedaan in de vorm van riyaa {zichzelf profileren, en laten zien}. Zijn vader was beter dan hem, maar zij rouwen niet om hem of nemen het als een dag van rouw zoals ze bij Hussayn doen. Zijn vader was gedood op een vrijdag nadat hij de moskee verliet na het ochtendgebed op de zeventiende van Ramadaan in 40 AH. Uthmaan radiallahu anh was beter dan Ali radiallahu anh volgens Ahl ul Sunnah, en hij was gedood na omsingeld te zijn in zijn eigen huis gedurende de dagen van Al Tashreeq in Dhul Hijjah 36 AH, met zijn keel doorgsneden van de ene halsader tot de ander, maar niemand zag nam deze dag als een wederkomende dag (ritueel). Umar ibn Khattaab was beter dan Ali en Uthmaan, en hij was gedood in de moskee nabij de Mihraab terwijl hij het ochtendgebed verrichtte en de Qur’aan reciteerde, maar de mensen namen deze dag niet als een herdenkdag dag van herdenking. Abu Bakr Siddiq radiallahu anh was beter dan hem, en zijn overlijden is niet als herdenkdag genomen. De Profeet sallalahu aleyhi wasallam is de leider van de zonen van Adam in dit leven en in het hiernamaals, en Allah nam hem tot zich zoals de Profeten die voor hem de wereld verlieten, maar niemand nam hun overlijden als herdenkdagen zoals de Rawafid dit doen met het overlijden van Hussayn.

Het beste wat gezegd kan worden over het denken over dergelijke calamiteiten is hetgeen Ali ibn al Hussayn overleverde van zijn grootvader, de Profeet sallalahu aleyhi wasallam toen hij zei: Er is geen moslim die wordt getroffen door een calamiteit en dat hij zich dit herinnert, al is het in het verre verleden, dat hij zegt “Inna lillahi wa inna Ilayhi Raji’un” (We behoren tot Allah en tot hem keren we terug” en Allah subhana wa ta’ala zal hem de beloning ervan geven alsof hij het zei op de dag waarop het plaatsvond”. {Al Bidaayah wan Nihaayah, vol.8, p.221}

En hij heeft gezegd:

 وقد أسرف الرافضة في دولة بني بويه في حدود الأربعمائة وما حولها فكانت الدبادب – أي الطبول – تضرب ببغداد ونحوها من البلاد في يوم عاشوراء، ويُذر الرماد والتبن في الطرقات والأسواق، وتعلق المسوح على الدكاكين، ويظهر الناس الحزن والبكاء، وكثيرٌ منهم لا يشرب الماء تلك الليلة موافقةً للحسين؛ لأنه قتل عطشان ثم تخرج النساء حاسراتٍ عن وجوههن ينحن ويلطمنَ وُجوههن وصدورهن حافيات في الأسواق إلى غير ذلك من البدع الشنيعة والأهواء الفظيعة، والهتائك المخترعة ، وإنما يريدون بهذا وأشباهه أن يشنعوا على دولة بني أمية، لأنه قتل في دولتهم.
وقد عاكس الرافضةَ والشيعة يوم عاشوراء النواصبُ من أهل الشام، فكانوا إلى يوم عاشوراء يطبخون الحبوب ويغتسلون ويتطيبون ويلبسون أفخر ثيابهم ويتخذون ذلك اليوم عيدا يصنعون فيه أنواع الأطعمة، ويظهرون السرور والفرح، يريدون بذلك عناد الروافض ومعاكستهم

“De Rawafid (Shi’a) zijn tot de extremen gegaan gedurende de staat van Bani Buwayh in het jaar rondom 400. De trommels werden geslagen in Baghdaad en andere steden op de dag van Ashura en zand en stro was gestrooid in de straten en markten, en jute was opgehangen in de winkels, waarbij de mensen huilden en rouwden. Velen van hen dronken geen water die nacht uit sumpatie voor Hussayn en omdat hij was gedood terwijl hij dorstig was. Daarna zouden de vrouwen zonder gezichtsbedekking rouwen en hun gezichten en borsten slaan, met blote voeten in de markten lopen..en andere innovaties. Hetgeen zij intendeerden middels deze handelingen was om de staat van Banu Umayyah te betwisten, omdat hij gedurende hun heerschappij was gedood.

Op de dag van Ashura zouden de Nasibi’s van Syrie het tegenovergestelde doen van wat de Rawafid en de Shi’a doen. Zij zouden graan bakken op de dag van Ashura, ghusl verrichten en zichzelf parfumeren, en hun fijne kleren dragen, omdat zij deze dag als een eid zagen waarvoor zij allerlei soorten eten bereidden en blijdschap toonden, dit deden zij om de Rawafid dwars te zitten en zich van hen te distantieren”. {Al Bidaayah wan Nihaayah, vol.8, p.220}

  Ibn Taymiyyah heeft hierover gezegd:

وصار الشيطان بسبب قتل الحسين رضي الله عنه يحدث للناس بدعتين : بدعة الحزن والنوح يوم عاشوراء   من اللطم والصراخ والبكاء وإنشاد المراثى . . . وبدعة السرور والفرح . . . فأحدث أولئك الحزن ، وأحدث هؤلاء السرور ، فصاروا يستحبون يوم عاشوراء الاكتحال والاغتسال والتوسعة على العيال وإحداث أطعمة غير معتادة . . . وكل بدعة ضلالة ، ولم يستحبَّ أحدٌ من أئمة المسلمين الأربعة وغيرهم لا هذا ولا هذا 

“Door de dood van Hussayn heeft de Shaytaan twee soorten innovaties onder de mensen verspreid: De bid’ah van het rouwen, huilen en op de wangen slaan, schreeuwen en liederen zingen; en de bid’ah van blijdschap tonen” {Minhaaj as Sunnah, vol.4, p.554}

 

Het rouwen zoals in de tijd van Jahiliyyah en het zichzelf slaan is tevens Haraam middels de Shi’itische bronnen:

فهذا شيخهم محمد بن الحسين بن بابويه القمي الملقب عند الشيعة بالصدوق. قال: “من ألفاظ رسول الله صلى الله عليه وآله التي لم يسبق إليها: النياحة من عمل الجاهلية

Ibn Babawayh al Qummi heeft overgeleverd in een Shi’a hadith dat de Profeet heeft gezegd: “Jezelf slaan is een daad van Jahiliyyah” {Man La Yahduruh al Faqih, Sadooq, vol4, p.271, Wasaa’il al Shi’a, vol.2, p.915, Hadaa’iq an Nadhirah, Yusuf al Bahraani, vol.4, p.167}

Tevens hetzelfde te lezen in Bihaar al Anwaar, vol. 82, p.103:

النياحة مل الجاهلي

In hetzelfde boek van Muhammad Baqir al Majlisi, de grootmeester van het twaalvershi’isme staat de volgende overlevering:

صوتان ملعونان يبغضهما الله إعوال عند مصيبة وصوت عند نغمة يعني النوح والغناء

“Twee stemmen zijn vervloekt, schreeuwen ten tijde van een calamiteit, en het gezang” {Bihaar al Anwaar, vol. Vol.82, p.102, Mustadrak Al Wasaa’il, vol.1, p.143}

In de collectie van ahadith van Burujerdi, Bihaar en Mustadrak al Wasaa’il staat tevens het volgende:

وإياك والنوح على الميت ببلد يكون لك به سلطان

“Ik verbied jullie over het geweeklaag over de doden in een land waar jullie autoriteit hebben”.

Ali radiallahu anh zou in gerenommeerde Shi’a overleveringen gezegd hebben:

لاث من أعمال الجاهلية لا يزال فيها الناس حتى تقوم الساعة: الاستسقاء بالنجوم والطعن في الأنساب والنياحة على الموتى

“Drie daden zijn van onwetendheid, en het zal in de mensen blijven tot de laatste dag: Waarzeggerij middels de sterren, het vervloeken van iemand z’n afkomst, en het geweeklaag [luidruchtig] rouwen om de doden”.

{Bihaar al Anwaar, vol.82, p.101, Jaami’ ahadith al Shi’a, vol.3, p.488}

Hurr al Amili heeft in Wasaa’il al Shi’a overgeleverd dat aan Imam Al Musa werd gevraagd omtrent het rouwen/kastijding, en hij keurde het af”.

وقد سئل الإمام موسى بن جعفر عن النوح على الميت فكرهه {Wasaa’il al Shi’a, vol.12, p.92}

Wederom in het Shi’itisch hoofdboek van ahadith:

كما أنه صلى الله عليه وآله وسلم نهى عن الرنة عند المصيبة ونهى عن النياحة والاستماع إليه

“De Profeet verbood het luidruchting rouwen en geweeklaag ten tijde vane en calamiteit” {Bihaar al Anwaar, vol.82, p.104, Wasaa’il al Shi’a, vol.2, p.915}

In het gerenommeerde Shi’a boek, Tuhaf al Uqool, p.108, van Ibn Shu’bah al Haraani is te lezen:

فإن فاطمة بنت رسول الله صلى الله عليه وآله لما قبض أبوها عليهما السلام أشعرها بنات هاشم فقالت: اتركوا الحداد (٥). وعليكم بالدعاء.

“Fatimah (AS) zei: “Verlaat het rouwen en verricht duaa”

 

In hetzelfde boek is van Imam al Kaadhim overgeleverd:

من ضرب على فخذيه عند المصيبة فقد حبط أجره

“Degene die zijn dijen slaat ten tijde van een calamiteit, Allah zal zijn beloning annuleren”. {Tuhaf al Uqool, p.111}

Tevens de Shi’a overlevering in hetzelfde boek:

وقال صلى الله عليه وآله: صوتان يبغضهما الله: إعوال عند مصيبة، ومزمار عند نعمة

“De Profeet heeft gezegd: “Allah haat twee soorten stemmen van rouw, de stem wanneer een calamiteiten wordt ondervonden en het geluid van een bazuin wanneer sprake is van een zegen”. {Tuhaf al Uqool, p.40}

 

Conclusie

Als conclusie kan zonder aarzelen worden gesteld dat:

  • De rituelen en praktijken van de Shi’a rondom Ashuraa Haraam zijn.
  • Ashura heeft een basis tot in de tijd van de Profeet sallalahu aleyhi wasallam en daarvoor. Het is niet begrensd noch vast men op deze dag omtrent de slag van Karbala.
  • Men kan vasten op de dag van Ashura, tevens is dit bewezen a.d.h.v. Shi’itisch autoritair en bindend literatuur!
  • De Profeet sallalahu alehyhi wasallam vastte voordat hij in Madeenah was
  • De Profeet imiteerde de Joden niet noch vroeg hij hen waarmee zij bezig waren op de eerste dag van zijn aankomst in Madeenah.
  • De Profeet sallalahu aleyhi wasallam stelde het vasten op deze dag als een verplichting, en de verplichting hiervan was opgegeven na de openbaring van de verzen omtrent het vastenmaand (Ramadaan).
  • Het zichzelf slaan, schreeuwen en het scheuren van kleren op de dag van Ashura is verboden (Tevens middels Shi’itisch literatuur en overleveringen).
  • De Ahl al Bayt van de Profeet sallalahu aleyhi wasallam is vrij van de on-islamitische rituelen en praktijken die de twaalvershia aan hen toeschrijven.

Leave a Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *