Hadith Thaqalayn

Hadith al-Thaqalayn, uitleg voor de ahlus-Sunna wa Djama3a

In dit artikel zullen we de sjiieten, soennieten en niet-moslims informeren en onderwijzen over een sjiitisch pilaar. Wanneer dit pilaar instort en ontkracht is, is daarmee tegelijkertijd de rest van het sjiisme ontkracht. Er zijn slechts weinig andere sjiitische fundamenten zo belangrijk als deze. Om alles zo helder mogelijk uit te leggen, zullen we rustig aan beginnen met een inleiding en voorbeeld.

De Islam wordt hedendaags van alle kanten aangevallen en zwartgemaakt. Deze groeperingen, meestal atheïsten en Christenen, nemen dan enkele Islamitische teksten zoals een Hadith of Koranvers. Kijkt u even mee:

(Koran 2.191) “En doodt hen (de ongelovigen), waar gij hen ook ontmoet en drijft hen uit,..”

De (christelijke) oriëntalisten en missionarissen gebruiken dit Koranvers om de overige christenen wijs te maken dat de Islam en daarmee de moslims haatzaaiend zijn. Een snelle kijk naar onze huidige samenleving, waarvan bijna 1 miljoen de islam aanhangen als geloof, toont ons dat geen 1 moslim ooit de niet-moslims in Nederland massaal heeft aangevallen of Nederlanders hebben uitgedreven. Betekend dit dat van de 1 miljoen moslims in Nederland, er geen 1 écht moslim is? Aangezien we de vers hebben kunnen lezen is dit aannemelijk, toch?

Nee, dit is gelukkig niet meer dan logisch, omdat de oriëntalisten en missionarissen (net als de sjiitische leiders) een allerbelangrijkste punt achterwege houden, namelijk de CONTEXT.

Alles heeft namelijk een context. Zonder de context kunnen we een rups omtoveren in een olifant: dit is precies wat de grootmeesters van het sjiisme doen. Ze pluizen door Islamitische (soennitische) literatuur, in de hoop teksten te vinden die zij kunnen misbruiken waardoor hun achterban de sjiitische propagandaverhalen zullen geloven. Zij weerhouden de massa sjiieten (volgers) ervan om de context van de basis van het sjiisme te onderzoeken, omdat zij weten dat het sjiisme geen bestaansrecht heeft. We roepen de sjiieten daarom op om het volgend artikel tot zich te nemen, en zichzelf te ontdoen van onislamitische gebruiken.

Dit is er precies aan de hand met een gebeurtenis genaamd ‘Ghadir Khumm’ (Hadith Thaqalayn). Leest u verder…

De zes belangrijkste boeken van Hadith worden aangeduid als de Sihah Sitta. Twee van hen, gezamenlijk bekend als de Sahihayn (Bukhari en Muslim), bevatten meestal Sahih (authentieke) overleveringen. Echter, de andere vier bevat Hadith variërend van Da’ief (zwak) tot Sahih (authentiek).

Wat betreft de Hadith al-Thaqalayn, het wordt verteld in twee verschillende versies. Een van deze versies wordt beschouwd als Sahih (authentiek) en een deel van de Sahihayn. De andere versie, echter, wordt beschouwd als Da’ief (zwak) en is niet een onderdeel van de Sahihayn.

De zwakke versie is als volgt:

”Ik heb iets met jullie achter gelaten, als jullie je er strikt aan houden, zullen jullie nooit dwalen, de Boek van Allah en mijn nageslacht (Ahloel Bayt).”

Deze versie is overgeleverd in Sunan Tirmidhi en is geclassificeerd als Da’ief (zwak). Hoewel Imam Tirmidhi het opgenomen heeft in zijn boek, heeft hij het zelf niet als het Sahih (authentiek) verklaard en verwees het als Gharieb (dat wil zeggen vreemd in de inhoud en niet algemeen erkend). Een vergelijkbare versie van de Hadith al-Thaqalayn kan worden gevonden in Musnad Ahmad, maar het is ook geclassificeerd als Da’ief.

Deze versie van de Hadith heeft geen geldige ketens van overleveringen. Een deel van de vertellers van deze versie van de Hadith al-Thaqalayn is openlijk bekend al sji’iet, zoals Ali ibn al-Munzir al-Koofiy, Mohammed ibn Fudhayl, en Atiyyah Al Awfi. Het is een vaststaand principe in de Hadith wetenschappen dat een verteller wordt afgewezen indien de inhoud van het verhaal eigen is aan een bepaalde afwijkende school van denken als het verteld door een afwijkende, die toeschrijft aan een dergelijke school van denken (Al-kifaayah fi ‘ ilm al-Riwaayah).

Met andere woorden, een sji’itische overleveraar kan onmogelijk worden aanvaard op kwesties in verband met de Sunna-Shia verdeeldheid. Deze versie van de Hadith, gevonden in Sunan Tirmidhi, werd overgeleverd via personen die openlijk sji’ieten zijn en daarom kan zo’n overlevering niet dienen als bewijs. Het is een bekend feit dat de sji’ieten beweren dat Ali ibn Abi Talib radhiallahu 3anhu werd genomineerd voor de kalief door de Profeet Mohammed sallallahu 3alayhi wa sallam op Ghadir Khumm; om dit geloof, hebben de sji’ieten vele valse overleveringen gepropageerd met betrekking tot wat er gezegd werd op Ghadir Khumm, met inbegrip van wat werd gezegd door de profeet sallallahu 3alayhi wa sallam met betrekking tot al-Thaqalayn. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vandaag de dag de sji’iet kan wijzen naar vele verhalen ter ondersteuning van de sji’itische claims, omdat deze rapporten werden gesmeed door sji’ieten zelf, deze hadieth zijn Da’íef (zwak). Je kan je afvragen waarom deze overleveringen te vinden zijn in soennitische boeken, maar een dergelijke benieuwdheid is gebaseerd op onwetendheid van de soennitische wetenschap van de Hadith: verhalen worden vastgelegd en pas daarna gesorteerd op echtheid. De enige twee boeken die vooraf gescreende Hadith bevatten zijn Sahih Bukhari en Sahih Muslim, die geen van beide deze versie van Hadith al-Thaqalayn bevatten.

Laten we eens kijken naar de keten van de transmissie voor deze versie van de Hadith zoals gevonden in Sunan Tirmidhi en Musnad Ahmad.

De eerste keten van overleveraars, zoals gerapporteerd door Tirmidhi, omvat:

Nasr ibn Abd al-Rahmaan al-Koofi – Zaid ibn al-Hasan al-Anmaatiy – Jafer ibn Mohammed – Mohammed ibn Ali ibn Hussain

De tweede persoon in de keten is Zaid ibn al-Hasan. Zahabiy heeft in zijn boek”Miezan al-Ai’tidaal” geciteerd dat Abu Haatim heeft gezegd dat Zayd ‘Munkir al-Hadith’ is- dat wil zeggen Zayd overleverde verworpen en de afschuwelijke verhalen. Shaikh Al-Islam Ibn Hajar heeft besloten hem Da’ief te verklaren – dat wil zeggen een zwak of een onbetrouwbare verteller (Taqrieb al-Tehzieb). Zelfs Tirmidhi, die de genoemde verhaal heeft gemeld, acht het niet als ‘Sahih’. Integendeel, Tirmidhi, in zijn commentaar zegt dat de Hadith Gharieb is – dat wil zeggen vreemd in de inhoud en niet algemeen erkend.

Het tweede keten van overleveraars, zoals gerapporteerd in Musnad Ahmad Ibn Hanbal is:

Al-Aswad ibn Amir – Sharik ibn Abd Allah ibn Abi Sharik – Al-Rakin ibn al-Rabiy Al-Qasim ibn Hassan – Zayd ibn Thabit

De tweede persoon in deze keten is Sharik ibn Abd Allah ibn Abi Sharik. Yahya ibn Sa’ied heeft hem ‘zeer onbetrouwbaar’ verklaard (miezaan al-Ai’tidaal). Mohammed ibn Yahya zegt dat zijn vader zei: ‘Ik heb verwarring in Sharik’s principes gemerkt’ (miezaan al-Ai’tidaal). Abd al-Jabbar ibn Mohammed heeft gezegd dat zodra hij vroeg Yahya ibn Sa’eed  of al Sharik verward was geworden zijn laatste dagen, waarin Yahya ibn Sa’eed zei:”Hij (dwz Sharik) was altijd in de war”(miezaan al -Ai ’tidaal). Ibn al-Mubarak zegt: ‘Overleveringen van Sharik zijn waardeloos “(miezaan al-Ai’tidaal). Juzjaniy heeft gezegd: “[Sharik had een] defecte geheugen, [was] verward [in het] overleveren, [was] bevooroordeeld ‘(miezaan al-Ai’tidaal). Ibrahim Ibn Sa’id al-Jauhariy zegt: ‘Sharik heeft fouten gemaakt in vierhonderd verhalen’ (miezaan al-Ai’tidaal). Ibn Mu’ien heeft gezegd: ‘Als Sharik’s verhalen tegenspreken met die van iemand anders, is de andere persoon beter voor mij’ (miezaan al-Ai’tidaal).

De vierde persoon in deze keten is Al-Qasim ibn Hassan. Bukhari zegt: ‘Zijn verhalen zijn Munkar (dat wil zeggen verworpen en afschuwelijk) en niets is bekend over hem’ (miezaan al-Ai’tidaal). Ibn al-Qattaan heeft gezegd: ‘niets bekend is over hem’ (Tehzieb al-Tehzieb).

Musnad Ahmad heeft ook een ketting met Atiyyah Al Awfi van Abu Sa’id Al Khudri, en  hieronder word behandeld hoe ‘Atiyyah een sji’iet was.

De derde keten van overleveraars zoals gerapporteerd in Tirmidhi is: Ali ibn al-Munzir al-Koofiy – Mohammed ibn Fudhayl – Al-A’mash – ‘Atiyyah – Abu Sa’id.

De eerste, tweede, en vierde verteller in deze keten (dwz Ali ibn al-Munzir al-Koofiy, Mohammed ibn Fudhayl, en Atiyyah) zijn allemaal bekend sji’ieten. Op basis van deze allen, kan het verhaal worden genegeerd. Daarnaast is Mohammed ibn Fudhayl ook bekritiseerd door Ibn al-Mubarak als zijnde niet goedgekeurd door zijn tijdgenoten. (Dhu’afaa al-‘Uqayliy). Bovendien heeft Mohammed ibn Sa gezegd dat zijn verhalen niet worden beschouwd door velen om het bewijs te zijn van een echte uitspraak van de Profeet (Siyar A’laam al-Nubalaa).

De vierde verteller in deze keten is Atiyyah. Shaikh Al Islam stelt ten aanzien van hem in zijn Taqrib:”Hij was een sji’iet en verbergte”Imam Dhahabi stelt ten aanzien van hem in zijn Mizan Al I’tidal:.”Hij was Da’ief ”Yahya ibn Mu’ien beschouwt hem als Da’ief (Al-Kaamil fi al-Dhu’afaa). Ahmad ibn Hanbal zegt dat hij ten onrechte verhalen die hij van al-Kalabiy hoort naar Abu Sa’id toeschrijft.(Al-Kaamil fi al-Dhu’afaa)  Hetzelfde is gemeld door Ibn Hibban (Tehzieb al-Tehzieb). Ahmad ibn Hanbal zegt dat Sufiyan al-Thauriy hem als onbetrouwbaar beschouwde(Al-Kaamil fi al-Dhu’afaa). Ibn Hajar heeft gezegd dat hij veel fouten (Taqrieb al-Tehzieb) maakt. Al-Nasaiy en Ibn Hibban beschouwde hem als onbetrouwbaar (Tehzieb al-Tehzieb). Abu Dawud heeft gezegd: ‘Hij kan niet worden vertrouwd (Tehzieb al-Tehzieb).

Naast deze drie ketens, alle andere ketens van overleveringen van deze versie van het verhaal zijn van een of meer van deze overleveraars die sterk bekritiseerd zijn door de geleerden van Hadith. Het is in feite overduidelijk dat deze versie van Hadith al-Thaqalayn zwak is en kan daarom niet dienen als bewijs.

Sahih Versie:

De meer betrouwbare versie van Hadith al Thaqalayn, overgeleverd in de Sahihayn is als volgt:

”Ik zal jullie achterlaten met twee zware lasten. De eerste van hen is het Boek van Allah: daarin is de ware leiding en het licht. Hou er daarom aan vast’.’ En hij (de Profeet) beval de moslims zich te houden aan het Boek van Allah. Toen zei hij: ”En mijn huishouden. Ik maan jullie aan Allah op het gebied van mijn huishouden. Ik maan jullie aan Allah op het gebied van mijn huishouden. Ik maan jullie aan Allah op het gebied van mijn huishouden.”

Deze versie is gemeld (met een zeer kleine variaties, indien van toepassing) in Sahih Muslim, Musnad Ahmad, Sunan Daarimiy, en anderen. In Sahih Muslim 5922, staat ook dat het volgende werd gezegd:”Het Boek van Allah bevat juiste leiding, het licht, en wie zich er stevig aan houdt, hij is op het juiste leiding en wie er van afwijkt zal dwalen. ”

Een soortgelijk overlevering is geaccepteerd door de sji’ieten, zoals de volgende:

”De Profeet antwoordde: Een van hen is het Boek van Allah en de ander is mijn verkozen nageslacht (Itrat), dat is de familie (Ahl-l Bayt). Pas op hoe jullie je gedragen (tegen) hen als ik weg ben van onder jullie, bij Allah, de Barmhartige, heeft mij laten weten dat deze twee (dat wil zeggen, Koran en Ahloel-Bayt)nooit zullen scheiden van elkaar tot ze bij me komen in de hemel aan het vijver (van al-Kawthar). Ik herinner jullie eraan, in de naam van Allah, over mijn Ahl-l Bayt. Ik herinner jullie eraan, in de naam van Allah, over mijn Ahl-l Bayt. Nogmaals! Ik herinner jullie eraan, in de naam van Allah, over mijn Ahl-l Bayt.

bron: http://www.al-islam.org/encyclopedia/chapter3/2.html

Opgemerkt moet worden dat deze versie van Hadith al-Thaqalayn is geaccepteerd door de sji’ieten tot de meest authentieke, en het is in feite overgeleverd in A’alam al-Wara (pp.132-133) door’ ‘Amin al- Islam” al-Tabrisi, de grote sji’itische geleerde die Majma al-Bayan heeft geschreven.

Je merkt dat de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam zegt dat in de koran leiding is en het is een licht waar we aan moeten vasthouden zodat we niet zulen dwalen. Het kan worden afgeleid dat de koran een bron is van de leiding van onze religie. Aan de andere kant, toen de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam vertelt over zijn familie, zegt hij alleen”Ik maan jullie aan mijn familie”. In de versie die door de sji’itische website hierboven, hebben we zelfs de woorden heel duidelijk gelezen:”Pas op hoe je je gedraagt met hen” En in een andere versie, maakte de Profeet (vzmh) gebruik van de woorden”hoe je ze behandelt na mij .”

Daarom is de Hadith al-Thaqalayn met betrekking tot het verzorgen van (en gedragen in bijzijn van) familie van de Profeet na zijn dood, en het kan helemaal niet worden opgevat op de sji’itische manier. Terwijl de Koran wordt genoemd als een bron van leiding en licht, is dit niet het geval voor de Ahl-l Bayt, die niet is bedoeld als een bron van religie. De Hadith leidt alleen maar de moslims om zich te onthouden van een ongewenst houding tegenover hen of respectloos gedrag tegenover hen.

Als de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam werkelijk doelde op wat de sji’ieten impliceren, dan had deProfeet sallallahu 3alayhi wa sallam iets gezegd hebben als ”volg de koran en mijn Ahl-l Bayt, het licht en de leiding”, in plaats van te zeggen:”De Koran , dat is het licht van de leiding en ik maan jullie aan mijn familie”

Shaykh Faraz Rabbanis student van Salman Yunes zegt:

Het is belangrijk op te merken wat Thaqalayn betekent. Het is de tweevoudige vorm van Thaql. Thaql betekent”gewicht”,”last”, en”zwaar”. Uiteraard Thaql heeft een algemene gevoelswaarde van een gewicht dat de lasten en verantwoordelijkheid doet uiten. Uit alle definities van Thaql en zijn verschillende vormen en hun verschillende uitleggen,”belangrijke”of”belang”is niet een van hen. ”Het belang”zou een gevolgtrekking zijn op de meeste, maar zeker niet een definitie. Zelfs als Thaql dient te worden verstaan als”belangrijke”moet worden begrepen dat het een belang is in verband met zijn karakteristiek van het uiten van verantwoordelijkheid, lasten en uitvoerigheid in plaats van gedenkwaardig en prachtig. Uiteraard Thaql en de verschillende vormen verwijzen unaniem naar last, verantwoordelijkheid en uitvoerigheid.

Het is onmogelijk om over de Hadith al-Thaqalayn te praten zonder eerst inzicht te hebben in de specifieke context waarin de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam heeft gezegd wat hij zei. Dit is een algemene vuistregel met betrekking tot de islamitische maatstaf in zijn geheel: het is belangrijk om de achtergrond waarin een koranvers werd geopenbaard of een bepaalde Hadith werd gezegd te kennen.

Bijvoorbeeld  de koranvers”doodt hen waar je ze vinden kan” wordt vaak gebruikt door de niet-moslims om ten onrechte te doen lijken alsof de islam pleit voor de de hele tijd het doden van mensen waar je ze ook maar vinden kan. Natuurlijk, als we kijken naar toen dit vers werd geopenbaard, vinden we dat het specifiek werd onthuld tijdens een strijd tussen de moslims en de Quraish veelgodenaanbidders, dit doet ons beseffen dat het niet een algemene uitspraak is om mensen te doden, maar het was een geopenbaarde vers in een specifieke situatie.

Zo ook was Hadith al-Thaqalayn onthuld in een bepaalde context en deze achtergrond is belangrijk om te begrijpen als we willen weten wat de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam bedoelde toen hij zei wat hij zei. Ten eerste, werd de Hadith over het volgen van Koran en Sunnah gezegd door de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam voor de grote bijeenkomst tijdens zijn afscheidsceremonie op de berg Arafat. Echter, de Hadith al-Thaqalayn werd niet gezegd tijdens de afscheidspreek, in plaats daarvan zei de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam de Hadith al-Thaqalayn voor de kleinere bijeenkomst op een plaats genaamd Ghadir Khumm, een weg halverwege naar Medinah. Het was alleen gericht naar de mensen die woonden in Medina, omdat de familie van de Profeet in Medina woonde en dan ook de taak van de zorg van hen op hun schouders zou vallen.

Als Hadith al-Thaqalayn bedoelde wat de sji’ieten beweren, dan zou de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam het toch zeker hebben gezegd voor alle moslims in zijn afscheidspreek. In plaats daarvan, zei de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam het alleen tegen zij die wonen in dezelfde stad als zijn familie, wat impliceert dat wat hij bedoelde was om voor hen te zorgen. En misschien wel het grootste bewijs is het feit dat de Profeet (vzmh) de Hadith al-Thaqalayn tijdens zijn toespraak op Ghadir Khumm zei. Ook over Ghadir Khumm hebben soennieten grote verschillen met sji’ieten, daar kan ook een heel artikel over geschreven worden.

Een groep soldaten bekritiseerden Ali radhiallahu 3anhu fel en klaagten over hem bij de profeet sallallahu 3alayhi wa sallam op de plaats van Ghadir Khumm. Het was naar aanleiding van deze haat, misbruik en gebrek aan respect voor Ali radhiallahu 3anhu dat de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam het nodig vond om zijn gezin te verdedigen in de Hadith al-Thaqalayn. Dit dient als een zeer sterk bewijs dat de betekenis achter woorden van de Profeet niet over religie die voortvloeien uit de Ahl-l Bayt gaat, maar over gedragen jegens hen, de zorg voor hen, ze eren, hen te respecteren, etc.

Soms dringen de sji’ieten erop aan dat we de zwakke versies van de Hadith al-Thaqalayn accepteren. Zelfs als we dat zouden doen, dan moeten we de hadith in het licht van de authentieke hadith bekijken. Bijvoorbeeld, de sji’ieten maken vaak gebruik van deze zwakke versies van de hadith:

“Ik heb iets met jullie achter gelaten, als jullie zich aan houden, zullen jullie nooit dwalen. De Boek van Allah en mijn nageslacht.”

of

”Ik laat jullie twee zware dingen achter, als je je vasthoudt aan beiden zal je nooit dwalen na mij:. Het Boek van Allah en mijn nageslacht”

of andere soortgelijke versies.

In dit geval, begrijpen we dat de woorden”vasthouden aan” en “aan houden” verwijst naar van hen te houden, hen te respecteren, ze te eren, etc. Dit is de interpretatie ervan, en dit is gebaseerd op (1) de authentieke Hadith al-Thaqalayn, en (2) de context waarin de Hadith werd gezegd (dat wil zeggen een groep soldaten gaven kritiek op Ali, hadden geen respect voor hem en gaven kritiek op hem).

De sji’ieten argumenteren erover sinds ons gezegd is”zich te houden aan” de Koran en Ahl-l Bayt, dan moeten we ze houden op dezelfde manier, omdat het hetzelfde woord gebruikt wordt voor beide. Echter, dit is een overhaaste aanname: we moeten ons in hun eigen manier die geschikt en passend is voor elk houden. Je kan je makkelijk voorstellen dat een imam zegt”hou je aan de Koran en de gelovige volk.”Dat zou betekenen gehoorzamen aan de koran en zie het als een boek van leiding, maar ook vriendschap en liefde van de gelovigen. Het zou echter niet betekenen gelijkstellen van de gelovigen als een bron van Allah’s woorden. Bovendien, het probleem ligt meestal in de Nederlandse  (of welke taal dan ook) vertalingen die niet goed zijn voor het dynamische karakter van de Arabische taal.

In ieder geval, geen authentieke Hadith spreken het uit op deze manier (”Hou je je aan beide en je zult nooit dwalen”), eerder de Hadith die luiden als deze zijn overgeleverd van sji’ieten en andere onbetrouwbare mensen. De sterke en authentieke versies van de Hadith staat het in twee clausules:”De Koran, die het licht van de leiding is en ik vermaan jullie jegens mijn familie” En om te dienen als het sterkste bewijs tegen de sji’ieten, zullen we kijken naar hun eigen website die laat zien wat ze zelf beschouwen als de meest authentieke versie van de Hadith al-Thaqalayn, zoals overgeleverd in A’alam al-Wara (pp.132-133) door”Amin al-Islam”al-Tabrisi:

Al-Islam.org says

The Prophet replied: ”One of them is the Book of Allah and the other one is my select progeny (Itrat), that is family (Ahlul-Bayt). Beware of how you behave (with) them when I am gone from amongst you, for Allah, the Merciful, has informed me that these two (i.e., Quran and Ahlul-Bayt) shall never separate from each other until they reach me in Heaven at the Pool (of al-Kawthar). I remind you, in the name of Allah, about my Ahlul-Bayt. I remind you, in the name of Allah, about my Ahlul-Bayt. Once more! I remind you, in the name of Allah, about my Ahlul-Bayt

bron: http://www.al-islam.org/encyclopedia/chapter3/2.html

Ondanks hun luidruchtige slogans de naleving van de twee gewichtige dingen beweren, zijn de sjiieten in werkelijkheid de slechtste en gemeenste ontkenners van de Koran en Ahl-l Bayt. Hoewel de sji’ieten delen van de Koran accepteren, ze ontkennen andere delen ervan. En hoewel de sji’ieten delen van de Ahl-l Bayt te aanvaarden, zij verloochenen andere delen ervan. Deze houding staat in schril contrast met de meeste moslims (de soennieten), die accepteren de Koran volledig en alle Ahl-l Bayt.

Ondanks de heftige ontkenningen door de sji’itische polemisten, waren vele klassieke sji’itische geleerden van mening dat met de Koran is geknoeid door de Sahaba die zogenaamd de verzen van de Koran in verband met de Wilayah van Ali radhiallahu 3anhu verwijderden. Ook hierover valt er een hele artikel te schrijven, hoe Tahrief (geknoei met de Koran) een doctrine is dat veel steun heeft in de kern van sji’itische teksten. Op deze manier hebben de sji’ieten het Boek van Allah genegeerd en verguisd, classificeren het als een vervalst boek net als de Thora en de Bijbel, of in ieder geval deelneming in een hoog aanzien van die klassieke geleerden die een dergelijke positie hielden. Daarom, wanneer de sji’ieten de Hadith al-Thaqalayn noemen, dring ik jullie er op aan hen te herinneren aan hun vele vertellingen over Tahrief die kan worden gevonden in hun boeken, die hopelijk zal laten zien dat zij de sterkere Thaql verlaten.

Wat betreft de Ahl-l Bayt, hebben de sji’ieten vele delen van de Profeet’s familie verlaten. De sji’ieten verwerpen Aisha radhiallahu 3anha en Hafsa radhiallahu 3anha, die maken zeker deel uit van de Ahlel Bayt! Ze verwerpen ook het bestaan van drie dochters van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam, namelijk Zayneb radhiallahu 3anha, Ruqayyah radhiallahu 3anha, en Umm Kultoom radhiallahu 3anha. De sji’ieten hebben gekozen voor een hele kleine deel van de Profeet’s afstammelingen om een deel van de Ahlel Bayt te zijn, ontkennen dat de Profeet’s vaderlijke oom (Abbas) en zijn kinderen een deel van de Profeet’s familie is. Zij ontkennen dat de Profeet’s neef, Zubair radhiallahu 3anhu, deel uit maakt van het Ahlel Bayt. De sji’ieten klagen ook over Ibrahim bin Musa Kazim radhiallahu 3anhu en Jafar bin Musa Kazim radhiallahu 3anhu, verwijzen de laatste als Kadhab (de leugenaar) ook al was hij een zeer nobele moslim geliefd bij de Ahlus Sunnah. En dan is er nog de broer van Hasan al-Askari radhiallahu 3anhu, wiens naam Jafar bin Ali radhiallahu 3anhu is, omdat Jafar bin Ali radhiallahu 3anhu het bestaan van Hasan al-Askari’s zoon ontkende, hebben de sji’ieten hem ook als Kadhab gebrandmerkt. Onder andere van de Ahl-l Bayt die zijn verlaten door de sji’ieten zijn ook: Ibrahim Bin Abdullah radhiallahu 3anhu, Zakariyyah Bin Muhammad Baqir radhiallahu 3anhu, Mohammed Bin Abdullah Bin Hussein Bin Hasan radhiallahu 3anhu, Mohammed Bin Qasim Bin Hasan radhiallahu 3anhu, Yahya Bin Umar radhiallahu 3anhu, en vele anderen van de Profeet’s nageslacht.

Aan de andere kant, accepteren en respecteren de soennieten alle leden van de Ahl-l Bayt, met inbegrip van de elf Imams van de sji’ieten. Waar de sji’ieten Aisha radhiallahu 3anha en Hafsa radhiallahu 3anha haten en het bestaan van drie van de dochters van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam ontkennen, hebben soennieten liefde de hele Ahl-l Bayt, waaronder Ali radhiallahu 3anhu, Fatima radhiallahu 3anha, Hassan radhiallahu 3anhu en Hussain radhiallahu 3anhu. Hoewel het misschien waar is dat de sji’ieten een fantastische baan van  het verafgoding deze vier personen en hun andere imams hebben gedaan, hebben zij andere delen van het Ahl-l Bayt verlaten en hebben dus alleen gezorgd voor een deel van deze Taql. Intussen vereren soennieten alle leden van de Ahlel Bayt; een sji’iet zijn betekent liefde hebben voor een deel van de Ahlel Bayt om andere delen van ze overdadig te haten. Een soenniet zijn betekent liefhebben van alle leden van de Ahl-l Bayt. Dit is het enige verschil tussen de soennieten en sji’ieten als het gaat om de liefde voor de mindere Thaql.

Hoewel het duidelijk is dat Hadith al-Thaqalayn te maken heeft met het liefhebben van en gedragen jegens de gezin van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam, zal de sji’iet erop aandringen dat het verwijst naar het nemen kennis van hen. Zelfs als dit het geval is, hebben de soennieten altijd de kennis van de Ahl-l Bayt. Ali radhiallahu 3anhu, de neef van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam, was het vizier van de eerste drie kaliefen, en zijn bijdrage over religieuze zaken was van onschatbare waarde, hij was ook een rechtgeleide kalief die is nagebootst door de soennieten. Aisha radhiallahu 3anha, de vrouw van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam, was een 3aalima die vele Sahaba onderwees, Wat betreft de rest van de imams van de sjiíeten, ze waren allemaal soennieten in de realiteit en 3aalims. Imam Muhammad al-Baqir rahimahullah wie de sji’ieten beschouwen als de vijfde Imam was de Sheikh van Imam Abu Hanifa rahimahullah, en de Hanafi Madhab is de meest populaire Madhab onder de soennieten! En Imam Abu Hanifa rahimahullah woonde ook vele lezingen bij van Imam Jafar as-Sadiq rahimahulah. Is dit niet de kennis van de Profeet’s nageslacht?

De soennieten erkennen dat alle elf Imams van de sji’ieten grote 3alims en reservoirs van kennis waren. Echter, we stemmen niet in met de overdrijvingen van de sji’ieten, die beweren dat hun imams kennis van het Ongeziene hebben, die alle atomen van het universum besturen, etc. Op dezelfde manier vereren we de Profeet Isa 3alayhi salam, maar verwerpen we de Christelijke overdrijvingen, ook vereren de elf imams, maar verwerpen we de sji’itische overdrijvingen. De sji’iet zal vaak de soennieten uitdagen door te vragen:”hoeveel soennitische hadith worden verteld door de Imams van Ahlel Bayt”Ze vragen dit implicerend dat het aantal Hadiths overgeleverd door hen op een of andere manier hun liefde voor hun toont. Wat deze malle sji’itische propagandisten niet beseffen is dat we natuurlijk niet veel Hadith hebben van de elf imaams, omdat alleen drie van hen zelfs levend was gedurende de tijd van de Profeet vzmh! En van deze drie die leefden gedurende de tijd van de Profeet vzmh, waren twee van hen (Hassan en Hussain) nog jonge kinderen gedurende zijn leven; en wat betreft de derde(Ali bin Abi Talib), hij was vermoord door de sji’ieten in zijn eigen partij, in een hele vroege periode in zijn leven, voordat de Hadith in grote getalen werd samengesteld. Niettemin, hebben de soennieten meer Hadith overgeleverd door Ali radhiallahu 3anhu dan door Abu Bakr radhiallahu 3anhu en Umar radhiallahu 3anhu, maar toch betwijfelt niemand om onze liefde voor Abu Bakr radhiallahu 3anhu en Omar Radhiallahu 3anhu omdat we slechts weinig overleveringen door hun hebben.

Het zou moeten worden opgemerkt dat als we zelfs deze betekenis van Hadith al-Thaqalayn (dwz religieuze kennis van Ahl-l Bayt nemen) aanvaarden, het niet het nemen van religieuze kennis uit andere dan de Ahl-l Bayt teniet doen. De Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam prees op dezelfde manier zijn Sahaba, en we zien hen ook als een bron van religieuze kennis. De soennieten houden van alle familieleden van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam en zijn vrienden, waar de sji’ieten partijdig zijn in hun liefde; waarom openen de sji’ieten niet hun hart en hebben alle familieleden van de Profeet sallallahu 3alayhi wa sallam en zijn vrienden niet lief? Het enige verschil jegens de liefde voor Ahl-L Bayt is dat de soennieten van alle Ahl-l Bayt houden, terwijl de sji’ieten alleen van een deel ervan houdt.

Conclusie: De Profeet Mohammed (vrede zij met hem) sprak de hele Ummah toe tijdens zijn laatste bedevaart, op het belangrijke Berg Arafat. Hij vertelde de moslims dat zij twee zaken dienden te volgen; de Koran en de Sunnah. Vervolgens verliet onze profeet Mekka; onderweg naar Madina (waar Ali (radia Allahu 3anhu zou wonen) stopte de Profeet bij het minder bekende (en tamelijk onbelangrijke) Ghadir Khum. Hij wees de mensen erop dat ze zich niet tegen Ali moesten keren, omdat er in die tijd mensen waren die tegen Ali waren. De mensen uit Madina moesten dus voor de Ahlelbayt (radia Allahu 3anhum) zorgen na de dood van de profeet.

In geen mogelijkheid kan men menen dat op Ghadir Khum Ali (radia Allahu 3anhu) als opvolger werd aangewezen van de Profeet. Niet, omdat we de context nu kennen. Niet, omdat de familie van de profeet moest worden beschermd. Niet, omdat Ghadir Khum minder belangrijk is dan Arafat…

Allah weet het best: Moge Allah sub7anahu wa Ta3ala ons leiden.

Bronnen:

• Engels: Hadith Thaqalayn.
• Umar-ibn-khattaab-ra-feliciteerde-ali-ra-waarom?
• http://islamqa.com/en/ref/7186/shia

Overig:
Shia use another source which is Ghadir Khum, now they do as the non-muslims do, which is take things out of context, this was NOT a Speech to appoint Ali (ra) as a leader, rather if you look at the context then it makes much more sense.

The prophet (Saw) sent an expedition and made Ali (ra) in charge of that expedition, Ali (ra) and his army was successful in the expedition. And they gained much war booty from the battle.

The soldiers wanted to share the booty out, but Ali (Ra) did not allow them to, and he was very harsh with them with regards to the booty, and so they asked only for a small amount of the booty, but again Ali (ra) refused it to them.

This caused frustration amongst the majority of the soldiers, who went and informed the prophet (saw) of Ali (ra) action, and so therefore the prophet (Saw) gave the Speech that he did at Ghadir Khum. The purpose of the speech was to make sure that the ranks of the muslim do not split and they be one and that they look after and love Ali (ra). It was a speech to increase their morale and love for one another. It was NOT a speech to pick a leader.