Ex-sjiiet: Een Iraanse zuster uit België: ‘Narges’. (Update)
In de Naam van Allah, de Meest Barmhartige, de Meest Genadevolle. Hier volgt het verhaal van ‘Narges’, een 17 jarige Belgische Iraanse die na het verdiepen in de Islam ervoor koos om het sjiisme te verlaten en de Islam (soennisme) te omarmen. Moge Allah de Verhevene alle sjiieten leiden naar Zijn pad, ameen.
Ik heb op 5-jarige leeftijd Iran verlaten met mijn ouders en broertje ,omdat mijn ouders zich niet aan de regels daar wilden/konden houden en een betere toekomst voor mij en mijn broertje wilden. Wat ik wel jammer vind was dat de liefde tussen mij en mijn ouders verdween. Mijn vader dronk vaak en kwam laat thuis en dat maakte mijn moeder boos en verdrietig en zo ontstonden er ruzies. Ik zag haar soms bidden ,maar mijn vader verrichtte nooit gebeden en ze vastten ook niet en deden niet echt mee aan religieuze feesten. Dus ik en mijn 1,5 jaar jongere broertje leerden niets over de islam.
7 Jaar geleden stopte mijn vader met drinken en roken ,alles werd veel beter en mijn ouders hebben nu veel minder ruzie maar ze bidden en vasten nog steeds niet, mijn moeder bidt alleen als ze in moeilijke situaties zit. De enige wat mijn ouders deden/doen is de dood van Hussain (radia Allahu 3anh) herdenken op een plaats waar veel Iraniërs ,Afghanen en Irakezen samen kwamen. Ik zag dat ze zich met hun handen op hun borstkas kloppen of op hun benen ik vond het heel normaal en dacht dat het bij de islam hoorde. Maar met de jaren dacht ik eraan dat wanneer je jezelf pijn doet ,haraam is en ik wilde dus niet meer meegaan en ik mocht gewoon thuis blijven van mijn ouders. Ik zag ook veel Iraniërs daar roddelen en lachen ,ik walgde ervan dat mensen daar zo weinig respect toonden want ik hield en hou van Hussain als zijn afstammelinge. Ik mocht van mijn ouders niemand vertellen dat ik sjieet ben want ze zeiden dat soennieten ons haten ,ik dacht hoe kan dat we zijn toch allemaal Moslims? Daar hadden ze geen antwoord voor, ik had altijd schrik voor de soennieten. Toen ik 15 werd zat ik in de knoop met mezelf, ik wist niet waar ik mijn rust kon vinden, aangezien ik nooit over de islam had geleerd was dat ook geen optie en ik dacht er niet aan.
Met mijn ouders,vooral met mijn vader over mijn problemen en gevoelens praten kon ik ook niet. Ik had schrik want ze waren heel streng voor mij, ze controleerden mij heel vaak en dit kon ik niet verdragen want ze legden nooit uit waarom ze dit deden. Ze wilden de perfecte kinderen, maar hoe kan je je kinderen perfect opvoeden als je ze niet over de Islam leert? Ik werd depressief en gedroeg me slecht. Het ging zo door en mijn ouders waren mijn gedrag zat.
Tot ik twee maanden geleden (maart 2014) besefte dat ik heel slecht bezig was en mensen mij alleen maar gebruikten, ik schaamde me heel erg en dacht eraan om mijn leven te beëindigen, maar gelukkig was er een vriend van mij die mij tegenhield. Hij zei “gedraag je, vergeet het verleden en keer terug naar Allah, word een goede moslima”.
Voor het eerst dacht ik aan de islam. Ik had zoveel schuldgevoelens en die heb ik nog steeds .Ik zette al die mensen uit mijn leven die slechte invloed hadden op mij, veranderde van school en ging me verdiepen in de Islam.
Ik las hoeveel waarde een vrouw wel niet had binnen de islam, hoe mooi het geloof is, ik las over de verschillen tussen shia en soenna en zag dat shia (het sjiisme) tegen de islam is en elke dag besef ik dat meer en meer. Ik heb me bekeerd tot de soenniesme, ik draag mijn ghimaar terwijl ik 2 maanden gleden nog tegen de hoofddoek was omdat ik te weinig kennis had over de betekenis van de hijaab, ik bid en leer elke dag meer en meer bij al hamdoulilah.
Ik durf het niet zo direct aan mijn ouders te vertellen maar volgens mij hebben ze het al door ,ze zeggen dat ik overdrijf en zien mij als een extremiste maar dan zeg ik ze zo moet het volgens de islam, soms proberen ze mij te manipuleren en willen dat ik mij anders kleed ,maar mijn broertje van 16 steunt me wel ,hij weet dat ik soenniet ben ,hij zag me eerste als verrader maar nu zegt hij dat het een eigen keus is ,ik probeer hem stap voor stap te tonen dat shia tegen die islam is en laat hem de uitspraken horen van de leiders van de shia, hij walgt er van (de uitspraken van sjiitische geleerden) en dat is al een goed begin.
Ik ben nu de enige thuis die praktiseerd en een van de weinige Iraanse soennieten in België en de enige in mijn familie, maar ik blijf strijden en ik hoop dat de sjiieten zich bekeren tot het soenniesme, want ik zie (bijna) elke dag dat er mensen weglopen van het sjiesme omdat het ze een verkeerde beeld geeft van de ‘islam’. Ik hoop dat de onwetende sjiieten zich niet laten leiden door de perverse leiders van de shia en inzien dat shia (het sjiisme) niet tot de islam behoort.
UPDATE 6 juli 2014: De zuster heeft ons gemeld dat haar broertje inmiddels ook heeft bekeerd, alhamdulillah.
Voetnoot: Verduidelijkingen en toevoegingen door de redactie in het bovenstaand nieuwsbericht vindt u tussen de haakjes.
Moge Allah de Verhevene de zuster (en haar broer) en alle andere moslims standvastig houden op Zijn Pad. Bent u ook een ex-sjiiet? En wilt u uw verhaal delen? Vul dan ons bekeringsformulier in.
SubhannAllah, Alhamdullilah. Allahu’akbar