Wat is het verschil tussen Soennieten en Sjiieten?

Beste lezers. In dit artikel gaan we het in vogelvlucht hebben over de verschillen tussen “soennieten” en “sjiieten“. Wat is de islam? Wie zijn moslims? Zijn alle moslims “soennieten” en wanneer zijn sjiieten voor het eerst ontstaan?

Vooraleerst we de vragen gaan beantwoorden is het belangrijk om te weten dat beide groepen ‘gewoon’ mensen zijn. Theoretisch is het dus onmogelijk om “soennieten” met “sjiieten” te vergelijken aangezien dat academisch gezien irrelevant is. Er zijn bijvoorbeeld mensen die zich ‘sjiiet’ noemen, maar in de realiteit de soennitische theologie, praktijken en islam aanhangen. Om deze reden gaan we de theologieën vergelijken. Om erachter te komen welk van de twee groepen overeenkomt met de Islam, dienen we de Koran erbij te halen. Ook kijken we naar de uitspraken van de geleerden en naar de autoritaire literatuur.

In Nederland wonen bijna 1 Miljoen moslims. Het leeuwendeel daarvan, ongeveer 950.000 moslims, zijn traditionele moslims (oftewel soennieten). Het soennisme is geen sekte, maar de mainstream islam. Een soenniet is iemand die de soennah (levenswijze) van de Profeet (vrede zij met hem) volgt.

Het volgen van de soennah van de Profeet is verplicht voor iedere moslim. We lezen namelijk in de Koran (interpretatie van de betekenis):

“Wie de Boodschapper gehoorzaamt, hij gehoorzaamt waarlijk Allah…” (Soerat an-Nisaa’:80) en ook  “O jullie die geloven, gehoorzaam Allah en gehoorzaam de Boodschapper…” (Soerat an-Nisaa’: 59)

Feitelijk gezien zijn alle “soennieten” gewoon moslim, omdat het soennisme een synoniem is van woorden als “moslims”, monotheïst (iemand die zich onderwerpt aan de Wil van God), etc.

Ongeveer 5% van de moslims in Nederland, dat zijn er dus 45.000 tot 55.000, noemen zichzelf sjiiet. De meeste sjiieten komen uit landen als Irak, Iran en Afghanistan. Naast de Sjiieten zijn er nog talloze andere groeperingen die zich toeschrijven aan de islam, zoals de Ahmadiyyah, Koranieten, Soefisten, Kharijieten, Zaidieten en Ibadieten. Al deze (kleinere) groeperingen hebben zich afgekeerd van de mainstream islaam (soennisme) en hebben zich daarom gevormd tot een groepering dat afwijkende geloofsleersfundamenten kent dan de traditionele islam.

Wat is de Islam?

Het Arabische woord “Islam” betekent onderwerping of overgave aan de Wil van de enige echte God (Allah in het Arabisch): die alleen is het waard aanbeden te worden. Meer info

Wie zijn moslims?

Iemand die dit (Allah aanbidt en gehoorzaamt) doet wordt een een ‘Moslim’ genoemd. Het woord ‘Moslim’ betekent ‘gehoorzaam aan God’ , maar het betekent ook ‘vredelievend’. Daarom is de Islam geen nieuwe religie die profeet Mohammed (vzmh) in de zevende eeuw in Arabië heeft geïntroduceerd, maar het is de ware religie van Allah die toen vervolmaakt werd.

Zijn alle moslims soennieten?

Zoals eerder aangegeven, verwijst “soennieten” niet naar een sekte, maar houdt het “soenniet-zijn” in dat men de Profetische levenswijze (sunnah) volgt. Iedereen die zich moslim noemt, zal dus de sunnah moeten volgen omdat de Koran hierover spreekt (zie eerdere Koranverzen). Meer info Er zijn echter mensen die zich wél “moslim” noemen, maar geen “soenniet”. Dit is een paradox, aangezien diegene dan expliciet te kennen geeft dat hij of zij de overduidelijke Koranverzen over het volgen van de Profetische levenswijze naast zich neer legt. Vandaag de dag zijn het voornamelijk moslims met een tekort aan kennis die zoiets claimen.

Hoe zijn sjiieten, kharijieten, zaidieten, ibadieten, ahmadiyyah, deobandis en andere groeperingen ontstaan?

De mensheid kan men in talloze groepen opdelen. Huidskleur, ras, grootte en religie. Als alle moslims één en dezelfde Koran volgen, waarom zijn er dan zoveel verschillende sektes en verschillende scholen/richtingen onder de moslims?

Het is een feit dat er vandaag de dag verdeeldheid heerst onder de moslims. De tragedie is dat zulke verdeeldheid helemaal niet wordt beaamd door de Islam. De Islam gelooft in het koesteren van de eenheid onder zijn volgelingen.

De Glorieuze Koran zegt: “En houdt jullie allen stevig vast aan het touw (de godsdienst) van Allah en weest niet verdeeld..” [Koran 3:103]

Naar welk touw refereert Allah in dit vers? Het is de Glorieuze Koran. De Glorieuze Koran is het touw van Allah, waaraan alle moslims zich zouden moeten vasthouden. Er is een dubbele benadrukking in dit vers. Naast dat het zegt, ‘houdt jullie allen stevig vast’, zegt het ook ‘weest niet verdeeld’.

Toch zijn er mensen die zich toeschrijven aan de Islam die zich hebben afgekeerd van de Profeet, de Profetische levenswijze (soennah), de Edele Metgezellen en Familieleden van de Profeet en de eerste generaties moslims.

De eerste afwijkende groeperingen in de eerste (Islamitische) eeuw waren de Sabaieten. De Sabaieten (volgers van Ibn Saba) waren de directe oorzaak voor het ontstaan van twee andere sektes, namelijk de Khawarij (Kharijieten, extremisten) en de Sjiieten (rawafidh). De Qadariyyah, Murj’iah en Jahmiyyah volgden hierna.

De groeperingen zijn voornamelijk ontstaan doordat extreme figuren een klein achterban wijs maakten dat de rest van de moslims “de islam onjuist begrijpen”.

Het zijn dus sommige figuren die trachten een eigen “islam” te vormen. Hierdoor zijn zij zich “sjiiet”, “deobandi” of “khariji” zijn gaan noemen. De groepering met de meeste subsektes, zijn de sjiieten. Al snel na het ontstaan van het (politieke) sjiisme ontstonden er sjiieten die rituelen introduceerden om de dood van de metgezel Hussein te “herdenken”. Zij werden de “tawwaboen” (vergiffeniszoekers) genoemd. Hierna ontstonden er binnen het sjiisme groeperingen die claimden dat een bepaalde Imam de “laatste” Imam zou zijn. Zo had je de Zaidieten (sjiitische subsekte) die vonden dat na Imam Zayd geen andere Imam kwam, en de “Ismailieten” die zich van de rest van de sjiieten afkeerden, etc.. Vandaag de dag zijn zeer veel sjiitische subsektes uitgestorven. De bekendste sjiitische groeperingen van vandaag zijn de Twaalver-sjiieten, Zaidieten, Alevieten en Alawieten.

Een vraag aan een Imam

Vraag: Kunt u ons extra informatie geven over de sjiieten? Wat zijn de grootste verschillen?

Antwoord: Het verschil tussen traditionele moslims (soennieten) en sjiieten is een verschil tussen dag en nacht, tussen Tawhied (monotheïsme) en Shirk (polytheïsme), tussen gematigdheid en overdrijving, tussen de waarheid en de valsheid. Hieronder wordt een licht geworpen op enkele van hun valse, gevaarlijke en onislamitische noties.

De stichter van ash-Shiecah (sjiisme)
Als wij vandaag de dag spreken over ash-Shiecah, dan hebben wij het voornamelijk over de groep mensen die bekend staat als al-Ithna cAshariyyah (de Twaalvers) die tegenwoordig de meerderheid vormen van ash-Shiecah en woonachtig zijn in landen zoals Iran. De stichter van deze sekte is Abdullah ibnoe Saba (stichter Saba’isme)’ die van joodse komaf is, zoals de geleerden van ash-Shiecah zelf te kennen geven, waaronder de volgende sjiietische geleerden: al-Qommi, an-Noebakhti en al-Kasshi.[1]

De openbaring in verkeerde handen
Onder de sjiieten vond je vroeger tevens een groepering genaamd Al-Ghoraabiyyah (De kraaiachtigen), die meenden dat de aartsengel Djibriel verward is geraakt en in plaats van de boodschap aan cAli te overhandigen, deze aan Mohammed heeft overhandigd.[2] We willen hierbij toelichten, dat de sekte zo goed als uitgestorven is. De mainstream sjiieten geloven hier dus niet in.

De feilloosheid van de Koran ter discussie
De gematigden onder de geleerden van ash-Shiecah claimen dat de huidige Koran slechts één deel is van de oorspronkelijke Koran die uit negen delen bestaat en waarvan cAli alle kennis heeft.[3]

Ook leeft er onder hen de overtuiging dat de Koran verkeerde opvattingen, tegenstrijdigheden en verdraaiingen bevat. Zo meent hun grote exegesegeleerde al-Qommi dat er hele zinnen uit de Koran zijn wegvallen.[4] Kolayni heeft er een schepje bovenop gedaan door te beweren dat de oorspronkelijke Koran uit 17.000 verzen bestond.[5] Dit soort uitspraken kan als niets anders dan Koefr (ongeloof) worden bestempeld.

De grootste geleerde van ash-Shiecah, Kolayni, vertelt in zijn boek ‘Al-Kaafi’: “De Koran waarmee Djibriel naar Mohammed is gekomen omvat 17.000 verzen.”[6] Ook wordt het feit dat het werkelijke aantal verzen van de Koran veel meer is dan het huidige aantal nog eens bevestigd door Al-Madjlisi en al-Maaznadhdaraani. Deze laatste schreef: “De verzen van de Koran tellen 6.500 en alles daarboven is komen te vervallen vanwege verdraaiingen.”[7]

Mohammed (vrede zij met hem) heeft zijn taak niet vervuld
De geleerden van ash-Shiecah menen dat de Profeet (vrede zij met hem) de Boodschap niet volledig heeft overgebracht en deze taak heeft overgelaten aan cAli. Zo zegt Shihaab ud-Dien an-Nadjafi: “De Profeet zat krap in zijn tijd en kreeg niet voldoende ruimte om alle religieuze zaken te onderrichten … En hij verkoos oorlogvoering boven het uitwerken van deze religieuze zaken.”[8]

Ook zei de welbekende al-Khomeini: “Wij zeggen dat de Profeten er niet in geslaagd zijn hun doelstellingen te verwezenlijken en dat Allah aan het einde der tijd een persoon zal sturen die de doelstellingen van de Profeten zal vervullen.”[9]

Uitnodiging tot Shirk (afgoderij)
Al-Khomeini zegt dat het aanroepen van anderen dan Allah geen vorm van Shirk is. Het aanroepen van een ander dan Allah is volgens hem dus toegestaan, ongeacht of het hier nu gaat om een levende of overledene. Volgens hem is het zelfs toegestaan om stenen om hulp te vragen.[10]

Volgens de geleerden van ash-Shiecah heeft de stand van de sterren en planeten invloed op iemands geluk, zelfs is deze bepalend voor het binnentreden van het Paradijs. Zo zou Aboe cAbdillah hebben gezegd: “Wie op reis gaat of huwt, terwijl de maan zich in de stand van de Schorpioen bevindt, zal het Paradijs niet aanschouwen.”[11]

Kennis van het Ongeziene is niet slechts voorbehouden aan Allah
De sjiieten beweren dat anderen naast Allah kennis hebben over het Onwaarneembare. Zo menen zij dat Aboe cAbdillah heeft gezegd: “Ik weet werkelijk wat zich in de hemelen en op de aarde bevindt. Tevens weet ik wat er in het Paradijs aanwezig is en weet ik wat er zich in het verleden heeft voorgedaan en wat zich in de toekomst zal voordoen.”[12]

Het geheim achter de instandhouding van de Islam
Volgens al-Khomeini is het geheim achter het behoud van de Islam gedurende de afgelopen veertien eeuwen het geween en gehuil om de dood van Hoessayn (moge Allah weltevreden met hem zijn) en het organiseren van bijeenkomsten omwille van hem.[13]

Het overdrijven in het prijzen van rechtschapen personen
De sjiieten geloven dat de Engelen zijn geschapen uit het licht van hun imams. Zo overleveren zij dat de Profeet (vrede zij met hem) zou hebben gezegd: “Allah heeft uit het licht van het gezicht van cAli ibn Abi Taalib zeventigduizend Engelen geschapen. Zij vragen Allah om vergeving voor hem en zijn volgelingen tot aan de Dag der Opstanding.”[14]

Ook zei al-Khomeini: “Tot de fundamenten van onze methodologie behoort de wetenschap dat onze imams een positie innemen die niet weggelegd is voor een nabije Engel of een gezonden Profeet.”[15]

Tot hun meest absurde uitspraken behoort wel de uitspraak van hun geleerde al-cAlbaa’ ibnoe Dhiraac ad-Dawsi. Hij pleegde de Profeet (vrede zij met hem) namelijk te schofferen omdat hij zogenaamd gezonden was om naar cAli uit te nodigen, maar in plaats daarvan nodigde hij uit naar zichzelf.[16]

De woorden van hun imams zijn Openbaring
Tot hun stelregels behoort dat hun imams niets spreken, of dit is een Openbaring van Allah.[17]

Bron: Team al-Yaqeen

[1] Al-Maqalaat wal-Firaq van Al-Qommie, blz. 21, Firaq ush-Shiecah van an-Noebakhti, blz. 20 en ar-Ridjaal van al-Kasshi, blz. 100-101.
[2] Al-Maniyyah wal-Amal van Ibnoe al-Mortadhah blz 30.
[3] ‘Oesoel Al-Kaafie boekdeel 1 blz 25 van al-Kolayni.
[4] Tafsier Al-Qommie boekdeel 1 blz 5 en 9 t/m 10.
[5] Al-Kaafi, boekdeel 2, blz. 634.
[6] Al-Kaafi, boekdeel 2, blz. 134 en 242.
[7] Sharh Djaamic calaa al-Kaafi, boekdeel 11, blz. 76.
[8] Shihaab ud-Dien an-Nadjafi wa Tacliqaatihi calaa Ihqaaqil Haqq van at-Tastari, boekdeel 2, blz. 288-289.
[9] Mas’alat ul-Mahdi maca mas’alatin Oekhraa van Khomeini, blz 22.
[10] Kashf ul-Asraar van al-Khomeini, blz. 30.
[11] Ar-Rawdhatoe min al-Kaafi van al-Kolayni, boekdeel 8, blz. 275.
[12] Bihaar ul-Anwaar, boekdeel 26, blz. 111
[13] Iraans nieuwsblad ‘al-Ittalacaat ul-Ieraaniyyah’, nr. 15901, d.d. 16-08-1399 A.H.
[14] Bihaar ul-Anwaar, boekdeel 23, blz. 320.
[15] Al-Hoekoemat ul-Islaamiyyah, blz. 52.
[16] Bihaar ul-Anwaar, boekdeel 25, blz. 305.
[17] Bihaar ul-Anwaar, boekdeel 17, blz. 155.

Zie ook: http://www.al-yaqeen.com/va/vraag.php?id=1140

Wat zijn de grootste verschillen tussen soennieten en sjiieten?

De voornaamste verschillen tussen de Soennieten en Shi’ieten, betreffende zaken in Geloofsovertuiging en Geloofsleer, Gebaseerd op het werk ´Mo`tamer an-Nedjef´ van: Shaych ‘Abdoellaah ibn al-Hoesayn as-Sawayd al-‘Abbaasie (de ‘Allaamah van Irak in zijn tijd, o. 1174 –rahiemehoellaah-)

Het sjiisme verschilt zeer veel van de traditionele islam. Binnen het sjiisme staan enkele anti-islamitische standpunten centraal, zoals het concept dat “Imamaat” wordt genoemd. In feite is dit een vervolging van het Profeetschap, maar waarbij men er nog een schepje bovenop doet. Een belangrijke stelregel binnen het sjiisme is: “De Imams zijn belangrijker dan alle Profeten, behalve de laatste.” Een Koranische weerlegging hiervan vinden we in de laatste verzen van Surat al Baqarah. De meeste hedendaagse sjiieten geloven in de “Twaalf Imams”, waarvan de twaalfde volgens hen 1200 jaar geleden geboren is, en zich verschuilt in Irak. Ze noemen hem de “Mahdi”, terwijl er geen enkele bewijzen zijn voor zijn bestaan. Sterker nog, sinds 2012 zijn steeds meer sjiieten het Imamaat en de Shia-Mahdi ter discussie aan het stellen. Het sjiitische concept van Imamaat komt namelijk nergens voor in de Koran. Daar waar moslims, zoals het hoort waarde hechten aan de Profetische Overleveringen (Hadieth) bijvoorbeeld, verwerpen de Sjiieten deze meestal. Daarnaast maken ze zich schuldig aan het lasteren van de Moeder der Gelovigen, Aisha RAH en andere Metgezellen. Dit, terwijl de Metgezellen en Vrouwen van de Profeet in meerdere Koranverzen worden geëerd. (33:32, 9:100 etc.)

Ook geloven de Twaalver-Sjiieten niet dat de schepselen Allah (de Verhevene) zullen zien in het Hiernamaals, terwijl dat in de Edele Koran staat.

Er zijn nog tal van andere grote verschillen tussen de traditionele moslims en de sjiieten.

Het uitgebreide stuk is hier te vinden: KLIK (PDF)  , maar hieronder heb je alvast een overzicht.

De voornaamste verschillen tussen de Soennieten en Shi’ieten, betreffende zaken in Geloofsovertuiging en Geloofsleer.

Gebaseerd op het werk ´Mo`tamer an-Nedjef´ van:

Shaych ‘Abdoellaah ibn al-Hoesayn as-Sawayd al-‘Abbaasie

(de ‘Allaamah van Irak in zijn tijd, o. 1174 –rahiemehoellaah-)
Dit artikel is ontleend van gedeelten uit ´Mo`tamer an-Nedjef´ door Shaych ‘Abdoellaah ibn al-Hoesayn as-Sawayd al-‘Abbaasie (o.1174), hetgeen is samengebundeld met het boekje ‘Al-Khutoet Al-‘Ariedah’ (de welbekende weerlegging van de Shi’ieten) van Shaych Moehibboedien Al Khatieb. Het Engelse boekje is wel door de oorspronkelijke vertaler gereviseerd en aangepast, maar uiteindelijk is het, insha´Allaah, een profijtvolle tekst geworden ter verduidelijking van deze verschrikkelijke sekte!

De Glorieuze Qor’aan.

Ahadieth (De Profetische Overleveringen).

De Metgezellen van de Profeet salallaahoe `alayhie was sallem.

De Soennieten zeggen:

Er is unanieme overeenstemming over dat de nobele metgezellen onze uiterste respect verdienen, en (dat zij) absoluut betrouwbaar zijn. Wat de onenigheid betreft die tussen hen is voorgekomen; het wordt beschouwd als zijnde het gevolg van een oprechte uitvoering van persoonlijke overtuiging en mening. De onenigheid werd opgelost en is een zaak van het verleden. Het is niet toegestaan voor ons om wrok en kwaadwilligheid te blijven houden, op basis van vroeger gebeurde geschillen onder de Metgezellen, welke (vervolgens) door blijven gaan voor generaties lang. De Metgezellen zijn degenen die door Allaah met de beste termen worden omschreven; Hij prees hen op vele gelegenheden. Het is niet toegestaan voor iemand om enigerlei beschuldiging jegens hen te uiten of hen wantrouwig te zijn, en er is geen enkel voordeel dat hieruit opgedaan kan worden.

De Shi’ieten zeggen:

Zij beweren dat allen behalve enkele van de Metgezellen ongelovigen werden na de dood van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem). Aan de andere zijde, wezen zij ‘Alie ibn Abie Taalib een hele speciale status toe; enkelen van hen beschouwen hem als plaatsvervanger (van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem), en enkelen beschouwden hem als een Profeet, terwijl anderen hem als god beschouwden! Shi’ieten beoordelen Moslims naar gelang van hun positie tegenover ‘Alie. Eenieder die tot Khalief verkozen was vóór ‘Alie wordt door hen beschouwd als een tiran, een ongelovige of een zondaar. Hetzelfde oordeel wordt geveld over elke Moslim heerser die niet aftrad omwille van de nakomelingen van ‘Alie en zijn vrouw Fatimah (radiallaahoe ‘anhoem). De Shi’ieten creëerden daarmee een atmosfeer van vijandigheid door de geschiedenis van de Islaam heen, en het vraagstuk van partijgeest voor Ahloel-Bait ontwikkelde zich tot een (aparte) leer, hetgeen zulke schadelijke leerstellingen door de generaties heen predikten en in stand hielden.

Het Geloof in de Eénheid van Allaah.

De Soennieten zeggen:

Soennieten geloven dat Allaah de Ene is, de Enige, God de Almachtige Heerser. Hij heeft geen deelgenoten noch concurrent, en Hij heeft geen gelijke. Er is geen tussenpersoon tussen Hem en Zijn aanbidders. Zij geloven in zijn eigenschappen zoals zij geopenbaard zijn in de Qor’aanische verzen, en zij verdoezelen hun klaarblijkelijke betekenissen niet met vergezochte interpretaties. Zij maken geen enkele vergelijking tussen de Goddelijke Eigenschappen met andere dingen, want zoals Allaah zegt in Zijn Boek: “Er is niets gelijk aan of vergelijkbaar met Hem.” Zij geloven dat Allaah de Profeten stuurde, en hen heeft opgedragen Zijn Boodschap en Leiding aan de mensheid over te brengen. Zij hebben Allaah’s Boodschap overgebracht en er geen enkel deel van verborgen gehouden. Zij geloven dat kennis van het Ongeziene aan Allaah alleen behoort. Bemiddeling wordt beperkt tot het Hiernamaals, en niemand mag bemiddelen behalve met Allaah’s toestemming. Alle smeekgebeden, eden, offerandes of (slachtingen van) offerdieren en verzoeken voor benodigdheden behoren gericht te worden aan Allaah alleen; zij behoren aan niemand gericht te worden of aan anderen naast Hem. Allaah alleen beheert goed en kwaad. Er is niemand, levend of dood, die in Zijn heerschappij deelt, of in Zijn beheren van de aangelegenheden. Alle schepsels zijn van Hem afhankelijk, en hebben Zijn gunsten en genade nodig. De kennis van Allaah wordt verkregen door kennis van de Goddelijk geopenbaarde wet, en dit heeft voorrang boven de uitoefening van denkvermogen, hetgeen iemand wellicht nooit naar de waarheid zou leiden, ondanks dat het geruststelling aan de gelovige kan geven, en hem helpen om rust te krijgen.

De Shi’ieten zeggen:

De Shi’ieten geloven ook in Allaah de Verhevene en Zijn Eénheid, behalve dat zij dit geloof vervalsen met polytheïstische rituelen en voorschriften. Zij smeken en maken smeekgebeden naar Allaah’s dienaren en aanbidders in de plaats van Hem alleen, zeggende: “O ‘Alie!” en “O Hoessein!” en “O Zainab!” Insgelijks leggen zij eden af en offeren dieren in de naam van anderen dan Allaah. Zij verzoeken de doden om hen in hun behoeften te vervullen, zoals dat blijkt uit hun gebeden en hun gedichten. Zij beschouwen hun iemaams als onfeilbaar, en dat zij kennis bezitten van het Ongeziene, en deelnemen in het beheren van het universum. Het zijn de Shi’ieten die Soefisme (mysticisme) uit hebben gevonden om hun afgedwaalde leerstellingen in te wijden om zodoende (te proberen) hen een authentiek luchtje te geven. Zij beweren dat er speciale kracht en autoriteit in de ‘awliyaa’ (heiligen) gevestigd zijn, ‘aqtaab’(degenen die beschouwd worden als zijnde de spirituele assen van het universum, welke draaien door hun verheven status), en Ahloel-Bait. Shi’ietische geleerden en geestelijkheden prenten hun volgelingen het concept in van een erfelijke bevoorrechte klasse als zijnde een zaak van religie, ondanks dat dit totaal geen basis heeft in de Islaam. Kennis over Allaah, wordt volgens hen verkregen door het uitoefenen van het denkvermogen, en niet door kennis van de Goddelijk geopenbaarde wet. Hetgeen wat tot ons kwam door middel van openbaring in de Qor’aan, louter een bevestiging van het oordeel van het denkvermogen representeert; het wordt niet beschouwd als zijnde een bron die onafhankelijk is van, en buiten de grenzen van het denkvermogen ligt.

Het Zien van Allaah.

De Soennieten zeggen:

Soennieten geloven dat gelovigen gezegend zullen zijn met de Aanzicht van Allaah in het Hiernamaals, zoals vermeld staat in de Qor’aan: “Op die Dag zullen gezichten (van de gelovigen) schitteren, kijkend naar hun Heer.”

De Shi’ieten zeggen:

De Shi’ieten geloven dat het Zien van Allaah niet mogelijk is in deze wereld, noch in het Hiernamaals.

Het Ongeziene.

De Soennieten zeggen:

Allaah de Glorieuze, heeft kennis van het Ongeziene voor zichzelf gehouden; desalniettemin, heeft Hij aan Zijn Profeten enkele zaken en toestanden van het Ongeziene geopenbaard, voor bepaalde redenen. De Qor’aan zegt: “En zij bevatten niets van Allaah’s kennis, behalve van hetgeen wat Hij wil onthullen.”

De Shi’ieten zeggen:

Zij beweren dat kennis van het Ongeziene uitsluitend aan hun iemaams behoort, en het is niet aan de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem) om ons te informeren over het Ongeziene. Sommige Shi’ieten gaan zelfs zo ver dat zij Goddelijkheid claimen voor deze iemaams.

Aalur-Rasoel (De familie van de Boodschapper) salallaahoe `alayhie was sallem.

De Soennieten zeggen:

Aalur-Rasoel, heeft volgens de Soennieten verschillende betekenissen. De beste afzonderlijke definitie van deze term is: ‘De volgelingen van de Profeet Mohammed (salallaahoe ‘alayhie was sallem) in het geloof van Islaam.’ Het wordt tevens omschreven als: ‘De vrome en godvrezende mensen van de Oemmah van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem).’ Het wordt tevens gezegd dat het duidt op de gelovige familieleden van Mohammed, van de stammen Haashim en ‘Abdoel-Moetalieb.

De Shi’ieten zeggen:

Volgens de Shi’ieten duidt de term Aalur-Rasoel alleen op ‘Alie ibn Abie Taalib, enkele van zijn zonen, en op de nakomelingen van die zonen.

De Betekenis van Sharie’ah en Haqieqah

De Soennieten zeggen:

De opvatting van de Soennieten betreffende de Sharie’ah (de Goddelijk geopenbaarde wet) is dat het zelf de Haqieqah (de essentiële kennis, de realiteit) is. Zij zijn van mening dat Mohammed, de Boodschapper van Allaah (salallaahoe ‘alayhie was sallem), voor zijn natie geen enkel gedeelte verborgen heeft gehouden van de kennis die de geopenbaarde wetten bevatten. Er was geen enkel goed iets, behalve dat hij ons er naar toe leidde, en er was geen enkel slecht iets, behalve dat hij ons er tegen waarschuwde. Allaah zegt: “Op deze dag heb Ik uw religie voltooid.” Vandaar zijn de bronnen van de Islaamitische religie; Allaah’s Boek en de Soennah van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem), en er is geen enkele behoefte om daar iets aan toe te voegen. De verhouding van de gelovige met Allaah, en de weg tot het bereiken van goede werken en aanbidding zijn duidelijk en direct. De enige die de werkelijke toestand van de gelovige kent is Allaah, dus wij vaardigen geen oordeel uit over de prijzenswaardigheid of kuisheid van wie dan ook, opdat wij niet buiten onze grenzen treden. De opvattingen en meningen van eenieder kunnen geaccepteerd of verworpen worden, behalve die van de onfeilbare Profeet van Allaah (salallaahoe ‘alayhie was sallem).

De Shi’ieten zeggen:

De Shi’ieten zien de Sharie’ah als zijnde louter de verschillende regelgevingen en richtlijnen die door de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem) doorgevoerd zijn; en zij zijn alleen van toepassing op het gewone en oppervlakkige volk. Wat de Haqieqah betreft, niemand kent het behalve de iemaams van Ahloel-Bait. Deze iemaams verkrijgen de wetenschappen van haqieqah door erfenis, de ene generatie na de andere. Het blijft een geheim bezit onder hen. Tevens beschouwen de Shi’ieten hun iemaams als onfeilbaar; hun iedere daad en handeling is verplicht voor hun volgelingen. Zij geloven dat men mag communiceren met Allaah via tussenpersonen, en het is dan ook om deze reden dat hun religieuze leiders een dusdanig opgeblazen mening van zichzelf hebben, zoals dat blijkt uit de overdreven titels die zij voor zichzelf nemen zoals; Baaboellaah (de deur van Allaah), Walieyoellaah (de vriend van Allaah), Hoedjatoellaah (Allaah’s bewijs), Ayatoellaah (het teken van Allaah), Al-Ma’soem (de onfeilbare), etc.

Islaamitische Jurisprudentie.

De Soennieten zeggen:

Ahloes-Soennah volgen strikt de wettelijke regelgevingen en richtlijnen van de Nobele Qor’aan, zoals dat verduidelijkt is door de uitspraken en handelingen van de Boodschapper (salallaahoe ‘alayhie was sallem). Tevens verlaten wij ons op de uitspraken van de Metgezellen en de generatie van betrouwbare geleerden die hen opvolgden. Zij waren het dichtst bij het tijdperk van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem) en (zij zijn) het meest oprecht in het bijstaan van zijn missie, door alle beproevingen en rampspoeden heen welke ondergaan moesten worden in de loop van het tot stand brengen van Islaam. Sinds dat deze religie vervolmaakt is, heeft niemand het recht om nieuwe wetten of richtlijnen te formuleren; desalniettemin, om de details van de geopenbaarde wet juist te kunnen begrijpen, en om het toe te passen op nieuwe situaties en omstandigheden, terwijl men het algemene welzijn van de mensen voor ogen houdt, moet men terugkeren naar gekwalificeerde Moslimgeleerden, degenen die puur en alleen binnen de grenzen kunnen werken die door Allaah’s Boek en de Soennah van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem) tot stand zijn gebracht.

De Shi’ieten zeggen:

Zij verlaten zich puur en alleen op de exclusieve bronnen welke zij voor hun iemaams claimen; op hun vergezochte interpretaties van de Qor’aan; en op hun tegengestelde standpunten waardoor zij altijd overhoop liggen met de meerderheid van de Moslims. De Shi’ieten beschouwen hun iemaams als zijnde onfeilbaar, en dat zij het recht hebben om nieuwe regelgevingen en richtlijnen te creëren die tegenstrijdig zijn aan de geopenbaarde wet. Bijvoorbeeld, zij veranderden: A) De oproep tot het gebed (adhaan) en de voorgeschreven tijden en houdingen van gebeden. B) De riten van Hadj (bedevaart) en het bezoeken van heilige plaatsen. C) De vermelde tijden voor het beginnen en verbreken van het vasten. D) De regelgeving betreffende de Zakaat (armenbelasting) en haar distributie. E) De wetten van Erfenis. Met name de Shi’ieten nemen standpunten in die in strijd zijn met Ahloes-Soennah, hetgeen de kloof tussen ons en hen groter maakt.

Al-Walaa’ (Gehoorzaamheid en toewijding).

De Soennieten zeggen:

Al-walaa’ betekent ‘totale trouw, gehoorzaamheid en toewijding’. De Soennieten geloven dat dit alleen verschuldigd is aan de Boodschapper van Allaah (salallaahoe ‘alayhie was sallem), vanwege hetgeen Allaah zegt in Zijn Boek: “Eenieder die de Boodschapper gehoorzaamt, heeft voorzeker Allaah gehoorzaamt.” Geen enkel ander persoon verdient onze strikte opvolging of onze gehoorzaamheid en toewijding. Onze verantwoordelijkheden jegens anderen worden beschreven door bekende wettelijke principes, en er is geen gehoorzaamheid aan wie dan ook verschuldigd, als dit ongehoorzaamheid jegens de Schepper inhoudt.

De Shi’ieten zeggen:

Zij beschouwen al-wallaa’ als zijnde één van de pillaren van iemaan. Zij omschrijven het als ‘het vastberaden geloof in de Twaalf Iemaams (inclusief de ‘Verborgen’ Iemaam). Zij beschouwen iemand die geen strikte toewijding heeft aan Ahloel-Bait, als iemand die geen geloof heeft. Zij bidden niet achter zo een persoon, noch geven ze hem zakaat, zelfs als hij het wel verdient. Zo een persoon wordt door hen als een kafir (ongelovige) behandeld.

Taqiyyah (weloverwogen misleiding of leugenverhaling).

De Soennieten zeggen:

Het wordt omschreven als het presenteren van een uiterlijke vertoning, welke een verkeerde veronderstelling geeft betreffende hetgeen men van binnen verschuilt, om zichzelf van kwaad te beschermen. Het wordt als verboden beschouwd voor een moslim om andere moslims te misleiden of hen voor te liegen, vanwege de uitspraak van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem): “Degene die misleidt, is niet van ons.” Toevlucht nemen tot Taqiyyah is alleen toegestaan in één situatie: tijdens oorlog tegen de ongelovigen die de vijanden van Islaam zijn. Dat is onderdeel van de etiquette van oorlog. Het is verplicht voor de moslim op waarheidsgetrouw te zijn, en dapper in het handhaven van de waarheid, en om noch ostentatief, noch misleidend, noch verraderlijk te zijn. Hij behoort oprecht advies te geven, en het goede gebieden en het slechte verbieden.

De Shi’ieten zeggen:

Ondanks alle verschillen tussen de verscheidene Shi’ietische sekten, zijn zij het er allemaal over eens dat taqiyyah een voorgeschreven plicht is en een pilaar van hun geloof. Hun stromingen zouden zonder dit niet stand kunnen houden. Zij leren haar principes en methodes en zij handelen ernaar, met name als zij in moeilijke omstandigheden zijn. Zij overdrijven in het prijzen en vleien van degenen wie zij als ongelovigen beschouwen, degenen wie zij beschouwen waardig te zijn voor afslachting en vernietiging. Het oordeel van koefr wordt uitgevaardigd over eenieder die niet van hun sektarische stroming is, en voor hen “heiligt het doel de middelen”. Hun ethiek laat elke manier van liegen, sluwheid en misleiding toe. (3)
______________________________

(3) Het is een Shi’ietische overlevering die luidt: “Taqiyyah is mijn geloof en het geloof van mijn voorvaderen.” Zij zeggen ook dat: “Eenieder die geen taqiyyah verricht, heeft geen geloof.” Tevens staat het vermeld in Al-Islaamoe Sabieloes-Sa’aadah’ dat: “Als een persoon verwacht dat hem of zijn bezit kwaad zal overkomen, het verplicht voor hem is om het goede gebieden en het slechte verbieden te verlaten. Deze regelgeving is één van de bijzonderheden die specifiek zijn aan de Shi’ieten, en het wordt at-Taqiyyah genoemd.” Het is duidelijk dat als dit tot de letter gevolgd zou worden, zelfs Djihaad verlaten zou kunnen worden, en dit zou gegarandeerd in tegenstrijd zijn met het bevel van Allaah de Verhevene.

Het Regeren van de Islaamitische Staat.

De Soennieten zeggen:

De staat wordt geregeerd door een khalief die gekozen wordt tot diens positie van leiderschap door de moslims. (4) Om een leider te zijn, moet een man helder van geest zijn, rechtvaardig zijn en kennis hebben. Hij behoort bekend te staan voor zijn vroomheid en betrouwbaarheid, en hij behoort in staat te zijn om zo een verantwoordelijkheid te dragen. De khalief wordt benoemd door de moslims die begiftigd zijn met kennis en ervaring. Als hij zich niet standvastig aan zijn taak houdt, en afdwaalt van de richtlijnen van de Qor’aan, dan mogen zij hem van zijn positie verwijderen en hem ontdoen van al zijn autoriteit. (5) Anders verdient hij de gehoorzaamheid en medewerking van elke moslim. De rol van het khaliefaat is, voor de soennieten, een zware last en verantwoordelijkheid, niet slechts eer of een gelegenheid voor uitbuiting.

De Shi’ieten zeggen:

Over het algemeen gesproken is het recht om te heersen volgens de Shi’ieten erfelijk, en is beperkt tot ‘Alie, en zijn nakomelingen vanuit Fatimah (de dochter van de Profeet (salallaahoe ‘alayhie was sallem)). Er is desondanks, een klein geschil onder hen betreffende dit erfelijke recht over tot wie het behoort. Vanwege dit standpunt van hun, zijn de Shi’ieten nooit trouw aan welke leider dan ook, behalve wanneer hij van de afstammelingen van ‘Alie ibn Abie Taalib is. Toen het gebruik van het erfelijk recht op leiderschap niet meer in stand gehouden kon worden, omdat de lijn tot een einde was gekomen, verzonnen de Shi’ieten het geloofsartikel genaamd Ar- Radj’ah, volgens deze (geloofsleer) was de aatste Iemaam niet dood, maar ‘verborgen’. Hij wordt verwacht te herrijzen aan het einde der tijden, wanneer hij al zijn politieke tegenstanders af zal slachten, en degenen van zijn voorvaderen, en zal de rechten van de Shi’ieten herstellen welke ‘geplunderd’ waren door andere sekten door de eeuwen heen.
____________________________

(4) Voetnoot Aboe ‘Oebaydillaah: er wordt hier gesproken over maar 1 manier van aanstelling van de Islaamitische leider terwijl er meerdere manieren zijn zie Oesoel as-Soennah van Iemaam Ahmed punt 31 t/m 37 met het commentaar hierop.

(5) Voetnoot Aboe ‘Oebaydillaah: Ik weet niet hoe deze woorden in dit artikel zijn geslopen maar hetgeen wat hier staat is in werkelijkheid de methodiek van de dwalende sekten van de Chawaaridj en de M’otazilah, degenen die het rebelleren tegen de onrechtvaardige leiders toestaan, in tegenstelling tot Ahloes-Soennah wal Djama’ah. Zie hiervoor ook Oesoel as-Soennah van Iemaam Ahmed punt 31 t/m 37 met het commentaar hierop.